Bouke's Must-Z Movies (week 46)
14 november 2012, 15:30 | Jeroen
Elke week word je weer overspoeld door een nieuwe lading films. Als de vissersvloot van Harlingen lozen Hollywood en de kleinere filmbolwerken hun verse vis op de markt, die onze bioscopen en filmhuizen zijn. Maar hoe onderscheid je nu de verse van de rotte vis? In deze bijdrage lees je welke van de nieuwe films je moet gaan zien op basis van reputatie. Ik kijk naar de reputatie van de betrokken filmmakers en acteurs, maar ook naar de geruchten en recensies die al aan zijn komen waaien.
Ook deze week zat ik weer in de bioscoop, helemaal weggezogen uit de normale wereld zoals altijd, volledig geconcentreerd op de film. Er was een enorm spannende scène gaande toen ik afgeleid werd door een geluid in de zaal. Eerst kon ik niet plaatsen wat het was. Ik hoorde gegniffel, maar dat was niet het geluid dat me gestoord had. Op dat moment kwam er weer bij iemand die een paar rijen voor me zat een hele dikke, raspende snurk los. Nu kan ik me voorstellen dat dit je gebeurt bij een hele trage, ingetogen film, maar de film waar ik naar zat te kijken had een spanningsboog waarmee je het Kanaal over kon steken. Gelukkig maar, want toen ik eenmaal wist wat het geluid was, ben ik weer weggezogen door de film en heb ik het gesnurk niet meer gemerkt.
Het Meisje en de Dood
Met Het Meisje en de Dood won de ervaren Nederlandse regisseur Jos Stelling (Mariken van Nieumeghen, De Illusionist, Duska) voor de tweede keer in zijn lange carrière het Gouden Kalf voor Beste Film. De film werd geprezen om de technische virtuositeit en won dan ook nog twee Kalveren voor Beste Geluid en Beste Camera. Het verhaal gaat over de liefde tussen een gezelschapsdame en een jonge Russische dokter in het oosten van Duitsland aan het einde van de negentiende eeuw. Het verhaal wordt bezien op het moment dat de dokter op latere leeftijd terugkeert naar de plek waar hun romance zich afspeelde. Dan “versmelten heden en verleden zich met elkaar” (quote van de website van de film). De hoofdrollen worden gespeeld door Sylvia Hoeks (De Storm, Tirza, De Bende van Oss), Sergey Makovetskiy (12, Duska) en Leonid Bichevin.
Lawless
Lawless is derde speelfilm die regisseur John Hillcoat en scenarioschrijver Nick Cave samen maakten. Nick Cave is natuurlijk bekend als muzikant, maar hij heeft daarnaast ook altijd schrijfwerk in verschillende vormen afgeleverd. Deze gangsterfilm wordt bevolkt door een hele rits interessante acteurs; onder andere Shia LaBeouf, Tom Hardy, Jessica Chastain, Guy Pearce, Gary Oldman en Mia Wasikowska maken hun opwachting. De film speelt zich af ten tijde van de drooglegging in Virginia waar drie broers een succesvolle handel in dan illegale alcohol opzetten. De film is gebaseerd op ware gebeurtenissen.
Amour
Een film over oudere mensen is een zeldzaam gegeven op zich. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar verreweg de meeste films gaan over jonge mensen in de bloei van hun leven.Amour gaat over een echtpaar, waarvan de echtelieden Anne en Georges beiden de tachtig gepasseerd zijn, maar hun liefde is nog intact. Dan krijgt Anne een infarct en moeten ze samen de strijd aangaan tegen de verwoestingen die de ouderdom aanricht. Een ongelijke strijd natuurlijk. Amour is de nieuwe film van Michael Haneke, bekend van films als Funny Games, Caché en Das weiße Band. Bij wordt beschouwd als een van de grootste levende Europese arthouse-regisseurs. Met Amour lijkt hij die status weer waar te maken, want hij won ermee al de Gouden Palm, is genomineerd voor de Beste Europese Film en dingt ook mee naar de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.
Van de films van vorige week ben ik Argo gaan zien. Deze week ga ik een poging wagen om Amour te zien. Mocht jij een van de aanraders zien, laat dan hieronder weten wat je ervan vond.
