Il Grande Sogno: tragedia Italiano
16 juli 2011, 10:14 | Jeroen
De grote droom, de vertaling van de titel, verwijst naar de revolutie van 1968. Over de hele wereld braken protesten uit onder studenten tegen de gevestigde orde. Zo ook in Italië.
Niet dat dit een film is die in hoofdzaak gaat over deze historische gebeurtenis. De ‘droom’ kan verwijzen naar de droom van hoofdpersoon Nicola (Riccardo Scamarcio) om acteur te worden, of naar zijn droom om Laura (Jasmine Trinca) voor zich te winnen, met de revolutie als achtergrond.
Nicola is een politieagent in opleiding die in wordt gezet om te infiltreren in de studentenbeweging die tot de revolutie aanzet. Uiteraard wordt hij verliefd op één van de dames binnen de studentenbeweging, Laura. Ze komt uit een conservatief, gegoed gezin. Nicola strubbelt met de vraag of hij Laura moet vertellen dat hij politieagent en dus de vijand is. Na een heftige confrontatie tijdens een betoging besluit Nicola zijn droom te volgen en een toneelopleiding te gaan doen.
De regie is van Michele Placido. Die was zelf ten tijde van de revolutie politieagent in Rome en liet zich omscholen tot acteur onder invloed van de protestbeweging. Het lijkt er dus op dat het een autobiografische film is. Placido heeft in zijn carrière zelf in meer dan honderd films gespeeld en onder andere de zeer goede serie ‘Romanzo Criminale’ geregisseerd.
In het begin van de film lijkt het een standaard Italiaans saai drama te worden. Gedurende de film raak ik steeds meer geboeid door de personages en dan vooral de personages uit het gezin van Laura. De vader, die zijn grip om het gezin verliest om uiteindelijk dodelijk ziek op bed te eindigen, Italiaans drama ten top! Ik vind het een goede keuze van de regisseur om niet de revolutie maar de persoonlijke verhalen in het middelpunt te zetten.
Sinds donderdag in de bioscoop.
