Recensie: Melancholia
26 augustus 2011, 20:56 | Jeroen
De wereld vergaat. Een trouwerij. Twee zussen. Kort gezegd het verhaal van de nieuwe film van Lars Von Trier.
De film is verdeeld in twee delen, de twee zussen.
Een depressieve trouwerij (deel 1)
Justine (Kirsten Dunst) is net getrouwd met een veel te lieve sul. Gelukkig redt een depressie haar van deze fatale fout. Dat haar familie daarbij de avond tot een ramp maakt gaat totaal langs haar heen. Een verwend rijkeluis-meisje dat niet weet wat ze wil en iedereen die om haar heen krioelt.
Net mis voelt als net raak (deel 2)
‘Melancholia’ is de naam van de planeet die recht op de aarde afkomt. Althans volgens de paranoïde Claire (Charlotte Gainsbourg). Haar steenrijke man John (Kiefer Sutherland) is ervan overtuigd dat de planeet voorbij zal trekken aan de aarde. Hij kan Claire echter niet overtuigen. Justine lijkt het allemaal lijdzaam te ondergaan.
In het eerste deel is het Justine die totaal de weg kwijt is en Claire de “voice of reason”, in het tweede deel is dit juist andersom. De wil van Claire om te leven en de wil van Justine te sterven. Een depressief en gitzwart verhaal, zoals we van Von Trier gewend zijn. Toch mis ik de diepe karakterschets en de ontwikkeling van de personages in deze laatste poging de wereld door de ogen van de Deense meester regisseur te bekijken. Dus zeker kijken om de mooie serene plaatjes en ongemakkelijke inktzwarte situaties! Maar niet denken aan een meesterwerk als ‘Dogville’ of ‘The Idiots’.
De film draait sinds gister in de bioscoop.
Lees hier de aankondiging van de film op ZUBB.
