Interview: Poldi Willemse
13 maart 2014, 13:20 | Jeroen
Poldi schildert al vanaf haar 20e en in haar jonge jaren was haar werk vooral beďnvloed door de chemische verbinding waar verf uit bestaat, maar ook door een andere vorm van chemie. Later is haar werk meer beďnvloed door diverse popmuziek en -cultuur.
Achtergrond
Poldi Willemse geboren en getogen in Delft, heeft gewoond in Rotterdam en Amsterdam en woont tegenwoordig weer een tijd in Delft. Poldi komt uit een turbulent gezin, wat een behoorlijke impact op haar jeugd heeft gehad. Het gezin was vroeger een grote tragedie door drank, drugs en mishandeling. Het is blijkbaar altijd zo dat kunstenaars uit een moeilijk gezin komen, verteld Poldi. Ze heeft het een plek gegeven en kan het makkelijk aan de kant schuiven.
Door haar jeugd is bestond vooral haar oude werk uit oranje, zwarte en donker bruine tinten. Dat is iets uit het verleden wat niet meer is. Tegenwoordig is dat juist anders, want ze laat zich inspireren door de muziek en personen uit haar omgeving. Zonder de verdovende middelen, zoals in haar verleden, maakt Poldi heldere, felle en sprekende portretten, levendige kunst. Haar werk ontstaat vanuit gevoel en een helder idee. Er is volgens haar altijd een rode draad geweest, maar tegenwoordig is het echt duidelijk wat een schilderij van haar is.
Haar bekendste werk zijn toch wel de gezichten die ze tot nu toe heeft gemaakt. Daar was ze al een tijd geleden mee begonnen. Ze heeft van een aantal muzikanten een portret gemaakt. Ze wordt door hun muziek geďnspireerd. Vaak staat ze het liefst met koptelefoon op te schilderen, sluit ze zich helemaal af van de buitenwereld en laat ze de muziek spreken. De bekendste gezichten die ze gemaakt heeft zijn van Sigward Gisberto, Olivier Sudden, Daan Racovita (Kleine Kunst) en Mario Mulder (Mama Rio). Het is vooral ook hun muziek waardoor ze zich laat inspireren en natuurlijk ook haar vriend Mario is een grote inspiratiebron. Als ze even niet meer weet welke kleur ze moet kiezen of welke lijn te moeten zetten krijgt ze van een vriend muziek toegestuurd, die haar de juiste richting geven.
Inspiratie
Muziek is een belangrijke factor om kunst te maken zegt ze. Niet alleen muziek van onbekende artiesten inspireren haar, het gaat van psychedelische techno naar Pearl Jam. Het lukt haar vaak om dan beter te concentreren. Je komt tot een bepaald level, je komt in een soort trance terecht. Het penseel neemt alle gevoel over op het doek. Zelfs liefdesverdriet uit zich in de verf op het doek.
Schilderen is haar levenspassie. Ze zou zich een leven zonder schilderen niet kunnen voorstellen. Ze maakt het liefst portretten en schildert vanuit haar innerlijke gevoel. Daarnaast zijn haar kinderen de kleur in haar leven, die haar passie ook ondersteunen. Haar grote liefde Mario is, naast haar kinderen, ook één van de belangrijkste onderwerpen, ze heeft van hem al een aantal portretten gemaakt.
Dat Poldi het soms moeilijk vindt om grenzen te bepalen komt ook naar voren in haar werk. Vooral in het schilderij “de luipaard” komt dit naar voren. Het dier geeft je een blik wat zegt hé let je op je grenzen, omgeven door de lijnen en kleuren die grenzen doen vervagen. Zo ook de portretten van Mario. Poldi wil dat de ogen en de blikken die in het kunstwerk zitten eruit springen, dat je gewezen wordt op je eigen kracht, de innerlijke kracht moet spreken. Poldi verft uit eigen instinct en wil een gevoel overbrengen in haar schilderwerk. Daarnaast vindt Poldi het belangrijk dat ze met iemand een connectie heeft alvorens ze die persoon op het doek vast legt. Het kan dus niet op commando, geeft Poldi aan. Ze heeft het wel een keer geprobeerd, maar daar lag ze de hele week wakker van.
Naast haar schilderwerk maakt ze ook beeldjes van hout en beschildert ze boomschors en hangt ze deze vervolgens terug op in het bos. Ze wil gewoon dat de kunst door iedereen gezien wordt, omdat kunst ook van iedereen is, want daar wordt je blij van. Opeens is een boom niet meer een boom, maar een levend mooi wezen. Daar wordt ze blij van. Eigenlijk wil ze alleen het liefst schilderen en wil ze wat meer van haar werk verkopen, zodat ze meer kunst kan maken.
Materialen
De materialen waar Poldi hoofdzakelijk mee werkt in haar schilderwerk zijn acrylverf en poscastiften. De beeldjes die ze maakt zijn van hout. Daarnaast maakt ze ook vaak gebruikt van boomschors die ze beschildert en vele andere soorten materialen zoals lampen en meubels.
Haar inspiratie haalt ze uit mensen, natuur, maar vooral door buiten te zijn. Hedendaagse kunstenaars waar Poldi zich door laat inspireren zijn vooral Ruben van Boven en Tristan Kingdom. Daarnaast zijn de beroemde kunstenaars toch wel Picasso, voornamelijk zijn oude werk, Herman Brood en van Gogh. Bij van Gogh is het niet alleen zozeer de kunst die hij maakte, maar wat ze intrigerend vindt was die gekte die van Gogh in zijn kop had. Ze zoekt de kunst niet echt op in musea. Haar zus woont in Londen. Als ze daar is gaan ze vaak op pad. Afgelopen keer was ze in een wijk waar veel graffiti te zien was. Dat is iets wat ze waardeert. Een kunstjager is Poldi niet. Ze laat zich vooral verassen.
Onlangs was Poldi met haar kunst te zien in de Nonnerie in Delft en in de Standup Galley in de Haagse Bluf. Binnenkort is Poldi nog te zien met haar werk tijdens andere exposities. Zodra bekend is waar en wanneer Poldi weer te zien is, vind je dat op ZUBB.
Toekomst
Haar plan voor de toekomst is, als haar kinderen wat ouder zijn, om vrijwilligerswerk te doen in het buitenland, zodat ze zoveel mogelijk kan schilderen en mensen kan helpen.
Voor meer informatie kun je mailen met Poldi Willemse via art.pwillemse@gmail.com of je kunt haar volgen via Facebook
Fotografie © Motjekčke 2014
