6 februari 2012, 09:08 | Jeroen
Het was van de week best moeilijk om video’s te vinden waarin mensen hun kleren aanhielden. Wellicht is nude dit seizoen het nieuwe zwart.
Singles: WhoMadeWho, Piney Gir, Doomtree, San Cisco, Perfume Genius
Single van de week: WhoMadeWho – Inside World (Kompakt)
Soms weet je echt even niet waar je naar kijkt, zoals hier. De beelden van ‘Inside World’ werken bevreemdend en ontredderend en het wordt er naarmate de video vordert niet bepaald beter op. In zo’n geval neigt mijn vinger al snel richting de stopknop, tenzij het liedje echt heel, heel goed is. En dat is het, want we hebben hier te maken met de perfecte upbeat synthpop van WhoMadeWho. En dan komen we ook meteen uit op waarom het zo bevreemdend werkt, want de video is nou niet bepaald wat je zegt upbeat. Er komen nogal wat onaangename tafereeltjes in voor met schmutzige oudere mannen (en vrouwen!) en een aantal Oost-Europees uitziende tienermeisjes. Die er overigens volstrekt onaangedaan uitzien, wat me misschien nog wel het meeste stoort aan dit alles. Regisseur Lasse Martinussen is er duidelijk op uit ons te prikkelen en aan het denken te zetten en is wat mij betreft volledig geslaagd in zijn opzet. Reikhalzend kijk ik uit naar ‘Brighter’, het nieuwe album van WhoMadeWHo, uit op 27 februari via Kompakt.
Piney Gir – Outta Sight (Damaged Goods)
Piney Gir is een ware ambachtsvrouw als het gaat om het maken van knusse indiepop met een fris Beach Boys briesje erdoorheen. ‘Outta Sight’ gaat over de wereld van de vrijgezellen en wat men elkaar allemaal aandoet op weg naar Die Ene. En dat is niet mis, zoals ondere andere blijkt op 2:13. It’s a jungle out there!
Doomtree – Bangarang (Doomtree)
Doomtree is geen band, maar een collectief en tegelijkertijd ook een label. Het zijn zes mannen en een vrouw en ze doen iets hartstochtelijks met hiphop zonder er al teveel op te letten of ze toch wel hiphop maken. Het resultaat is het briljante en onstuimige album ‘No Kings’, net uit op eigen label. De titel van het album wordt door het collectief zelf uitgelegd als een roep om rebellie en respect: gehoorzaam geen koningen en ambieer geen tronen. Met de video van ‘Bangarang’ poogt Doomtree allerminst onze ogen te strelen, al heb ik me tijdens het kijken wel kostelijk geamuseerd. Op deze manier leggen lekker veel nadruk op het nummer zelf en daar kan ik me helemaal in vinden.
San Cisco – Awkward (Albert Productions)
Wat een leuk en fotogeniek bandje is dat San Cisco toch. Bovendien komen ze uit Freemantle, West Australië, en daar zat ik een maand geleden nog een biertje te drinken. Ze doen me een beetje denken aan Metronomy, maar dat komt misschien alleen maar omdat ze beiden een meisje op de drums hebben. San Cisco maakt onalledaagse en pakkende popliedjes met Echte Teksten, zonder dat het lijkt alsof ze zich daar bovenmatig voor moeten inspannen. In ‘Awkward’ doen frontman Jordi Davieson and drumster Scarlett Stevens een wuft duetje over hoe stuntelig het allemaal kan lopen tussen de jongens en de meisjes.
Perfume Genius – Hood (Matador)
Mike Hadreas, oftewel Perfume Genius, heeft het op zich genomen om de gay agenda eens stevig op de indiekaart te zetten. En dat lijkt me een goede zaak, aangezien het indiedomein allang niet meer voorbehouden is aan enkel Mannen Met Lang Haar En Veel Distortion Op De Gitaar. Perfume Genius nodigde voor de video van ‘Hood’ gay pornoster Arpad Miklos uit en samen zetten ze een zeer sterke boodschap neer. Die uitgesprokenheid heeft hem een hoop lovers en een hoop haters opgeleverd, blijkt uit de verwoede discussies die worden gevoerd in de commentaren onder het Youtubetje. De video illustreert onze diepgewortelde angst dat onze geliefde nooit van ons zou kunnen houden als hij/zij zou weten hoe we werkelijk in elkaar zitten. En die vrees is niet afhankelijk van je seksuele geaardheid, dat weet iedereen.
