Recensie: Spinvis in het Paard van Troje
22 februari 2012, 10:36 | Jeroen
In het kader van de promotie van het nieuwe Spinvis album ‘tot ziens, Justine Keller’ stonden Erik de Jong en co. op vrijdagavond 17 februari in ‘t Paard van Troje te Den Haag. Als snel is duidelijk dat Spinvis weet te boeien over generatiegrenzen heen. Zelf is Erik de Jong 51 jaar en spreekt blijkbaar behalve leeftijdgenoten, hun kroost en mensen van alle leeftijden daar tussen aan. De zaal is immers gevuld met een erg gemengd publiek en tot de nok toe gevuld.
Lola Kite
Maar voordat Spinvis het podium betreedt is het eerste de beurt aan Lola Kite om de zaal op te warmen. De Amsterdammers weten dat aardig goed te doen, al is het alleen al door het flinke volume. Instrumentarium van de band: bas, gitaar, orgel, keyboard, andere toetsen en een sampler/drumcomputer. Er zit dus geen drummer op het podium en de sampler/drumcomputer mis je die ook niet. Op de achtergrond worden retro beelden vertoont met knipperende blokjes en een danseres in profiel. De band heeft een aangenaam poppy, retro 80’s geluid met zware, melancholische zang, die als voorprogramma goed gewaardeerd wordt als opener van de avond.
Spinvis
Het optreden van Spinvis start met een sferisch intro, gezongen door multi-instrumentalist Saartje van Camp. De band sluit vervolgens naadloos aan en na een soundscape van zang, percussie en gitaar, start het optreden echt met ‘De Grote Zon’. De band heeft er duidelijk zin in, want zowel Spinvis zelf en Saartje (zijn vrouw, red.) staan bij vlagen stralend op het podium.
Ook het naderende einde van de wereld verziekt de sfeer niet. Sterker nog: ze hebben er zichtbaar plezier mee. ‘Heel Goed Nieuws’ wordt gespeeld, gevolgd door Astronaut, van het debuutalbum.
Vervolgens worden er enkel nieuwe liedjes gespeeld, waaronder ‘Begin Oktober’ en het breekbare ‘Overvecht’. Het nummer ‘ Overvecht’ wordt ingeleid met een verhaal uit zijn jeugd, waarbij hij als kind naar een maquette van de wijk ging kijken. Compleet met miniatuur mensjes met hoeden, rokken, kinderwagens en alleen maar blanke mensen: “Het is toch iets anders gelopen en de beloofde vliegende auto’s zijn nooit gekomen”, aldus Spinvis.
Na dit rustige lied, is het tijd om wat meer te bewegen: de lichte bas wordt ingewisseld voor een zwaardere, want ‘Club Insomnia’ wordt ingezet. Zowel op de plaat, als tijdens dit optreden één van de hoogtepunten.
Het optreden kenmerkt zich door een goede mix tussen uptempo liedjes en melancholische traagheid. Zo slaat ‘Het Voordeel Van Video’ ineens sterker aan dan je zou verwachten op de plaat.
Na nog enkele gouwe ouwe als ‘Kindje van God’ en het schitterende ‘Voor Ik Vergeet’, wordt er afgesloten met een drieluik van de huidige plaat. Oftewel, de titelsong ‘tot ziens, Justine Keller’, de vorige single ‘Oostende’ en de huidige single ‘Kom Terug’.
De allerlaatste tonen van de reguliere set worden ondersteund voor een ongelooflijk applaus. Zelden is er in ‘t Paard te Den Haag zo hard geapplaudisseerd en om meer liedjes gevraagd.
Gelukkig wordt aan de roep van het publiek gehoor gegeven, want wat volgt is een ijzersterke toegift met ‘Bagagedrager’ van het eerste album, ‘Ik Wil Alleen Maar Zwemmen’ en het vrolijke liedje ‘Wespen Op De Appeltaart’. Een geweldige einde van een geweldig concert! Of toch niet?
Als ruim een derde van het publiek de zaal al heeft verlaten, komt Spinvis met Saartje terug op het podium. Om een lieve, akoestische versie van de huidige single ‘Kom Terug’ te spelen.
Setlist Spinvis in ‘t Paard van Troje:
Justine Keller thema
De grote zon
Heel goed nieuws
Astronaut
Begin oktober
Ronnie gaat naar huis
Overvecht
Club Insomnia
Mare Frigoris
Het voordeel van video
Een kindje van God
Ronnie knipt zijn haar
Voor ik vergeet
We vieren het toch
Tot ziens, Justine Keller
Oostende
Kom Terug
Encore:
Bagagedrager
Ik wil alleen maar zwemmen
Wespen op de appeltaart
Encore 2:
Kom terug (akoestisch met enkel Saartje op cello)
Foto’s © Sebastian J. Martin
