9 april 2012, 16:57 | Jeroen
Gisteren heb ik eindelijk mijn draaitafel geïnstalleerd op zijn nieuwe stek en mijn plaatjes netjes op alfabetische volgorde gezet (ik geef het een week). Onvermijdelijk bijproduct van deze activiteit is natuurlijk het dwangmatig opnieuw beluisteren van alle in de tienerperiode aangeschafte platen: Simple Minds, The Cure, The Pixies, The Sundays, Sisters of Mercy en last but not least: The Smiths. Het mag werkelijk een godswonder heten dat ik destijds niet in een diepe klinische depressie ben afgegleden. Niets zo veranderlijk als muzieksmaak gelukkig.
Singles deze week: Fossil Collective, Super Guachin, Totally Enormous Extinct Dinosaurs, Marina & The Diamonds en Munk & Peaches.
Single Van De Week: Fossil Collective – Let It Go (Dirty Hit)
Soms is daar opeens een band die bepaald niet houdt van half werk, zoals de Fossil Collective. De artwork van het album is van een even hoog niveau als de muzikale inhoud en de video is van een net zo delicate schoonheid als de single zelf. De mooie harmonieën van Jonny Hooker and David Fendick geven het een folk-achtig sfeertje en instrumentaal klinkt het zo soepel dat je zomaar over het hoofd zou kunnen zien uit hoeveel laagjes het eigenlijk is opgebouwd. Het liedje gaat natuurlijk over de liefde en dan vooral die Echte Doch Onmogelijke Liefde waarbij levenslang geduld en doorzettingsvermogen je enige hoop is. En als je dat vervolgens in een animatie kan gieten zonder dat het een mierzoet fleemfilmpje wordt, dan ben je in mijn ogen geniaal.
Super Guachin – La Gorra (ZZK Records)
Minstens zo effectief als een kromgetrokken platencollectie om me terug te werpen in een era waarin ik hennarood haar had en ‘kistjes’ droeg, zijn zwaar verpixelde computerspelletjes van zombies en monsters (mijn kapotgespeelde Ghosts & Goblins). Het bespottelijke feit alleen al dat ik aan games refereer als zijnde ‘computerspelletjes’ geeft aan dat ik in de ogen van de tieners van nu inmiddels de gevreesde fossielstatus heb bereikt, en dat alle hoop om ooit nog cool te worden voor altijd is vervlogen. MAAR JA. De Argentijnse broertjes Ignacio en Luciano Brasolin van Super Guachin (duidelijk wel cool) mixen cumbia en dubstep met zeer origineel resultaat, ook al is het recyclen van nostalgische computerbliepjes inmiddels helemaal niet meer zo origineel.
Totally Enormous Extinct Dinosaurs – Tapes & Money (Polydor)
Orlando Higginbottom heeft eigenlijk al de beste artiestennaam van de wereld, alleen is dat jammer genoeg zijn eigen naam en heeft hij hem toch maar ingeruild voor het nog buitenissiger Totally Enormous Extinct Dinosaurs. Als TEED produceert mr. Higgingbottom de ene na de andere ongehaaste en tijdloze discotrack, perfect om op te dansen dan wel in ontspannen horizontale lichaamshouding naar te luisteren. Af en toe komt er zelfs een kleine ‘feet don’t fail me now’ door de speakers waaien, heerlijk.
Marina & The Diamonds – Homewrecker (679 Recordings)
Dan is er natuurlijk ook nog een andere vorm van de Onmogelijke Liefde, die niet Echt is maar wel Diep Traumatisch en gedoemd te mislukken hoeveel geduld en doorzettingsvermogen je ook aan de dag legt. Dat is het soort waar Marina & The Diamonds het hier over hebben. Ze wil wel die pure en onschuldige liefde, maar is er inmiddels van overtuigd dat het niet voor haar is weggelegd en gooit het dus over een andere boeg: die van de Andere Vrouw. En dan niet zo eentje die kwijnend wacht op een telefoontje van haar getrouwde minnaar, maar eentje die harten breekt en een spoor van vernieling achterlaat in noodlijdende relaties. Hide your husbands, ladies.
Munk & Peaches – You Can’t Run From My Love (Gomma)
Het is dus waar, paardenmeisjes zijn verliefd op hun paard. Tevens lekker nummer van Munk & Peaches.
