Recensie: Beatstad Festival
8 juli 2012, 13:46 | Jeroen
Gisteren werd in Den Haag alweer de zevende editie van het Beatstad Festival gehouden. Een festival dat in 2005 voor het eerst plaatsvond met louter Haagse acts. Golden Earring, Kane en Di-rect gaven acte de présence toen enkel nog Hagenaars welkom waren. Ondertussen is het festival voor iedereen toegankelijk en hebben zelfs grote internationale acts als Live, Keane en Pink een bezoek aan het festival gebracht.
Opening
Omdat van elke verkochte toegangskaart één euro aan de Flying Doctors wordt geschonken, opent het Amref koor met een kort optreden even voor de officiële aanvang het festival.
Het Haagse gezelschap De Kraaien is de eerste act die op het programma staat. Dat ze uit Den Haag komen is goed te merken, want het geluid van de band kenmerkt zich met stampende beats met plat haagse teksten. In een hokje stoppen is lastig, maar je zou het Urban Chaos kunnen noemen.
En chaos is het, want het podium staat vol met extravagante leden die kraaienmaskers dragen, er zijn twee danseressen te zien en de DJ die de beats verzorgt is ook erg enthousiast. Tevens worden er vele opblaaspoppen en -krokodillen door het publiek gedragen. Het komt de sfeer ten goede, want die zit er tijdens de korte set gelijk goed in.
Mr. Polska
Na De Kraaien is het de beurt aan Dominik W?odzimierz Groot, oftewel Mr. Polska. De Nederlands-Poolse rapper die eind vorig jaar tot Pool van het Jaar is gekozen gaat door waar De Kraaien geëindigd zijn: met het bouwen van een feestje! Samen met een dosis humor worden enkele vermakelijke liedjes voorgeschoteld.
Nog meer stampende beats en opvallend veel publieksparticipatie maken het een korte en vooral voor de rapper zelf een onvergetelijke set. “Vroeger kon ik hier alleen maar van dromen. Zoveel mensen. Dit is de mooiste dag uit mijn leven!”
Mr. Polska doet duidelijk zijn best om er een feestje van te maken en slaagt daar zeker in. Vooral op de eerste rijen gaat het gelijk helemaal los. Het is duidelijk een sterke zet van de organisatie om het festival met opzwepende muziek te beginnen. Dit zorgt ervoor dat de sfeer er goed in zit en blijft zitten.
Het optreden eindigt met de single Allermooiste Feestje waarbij rapper Ronnie Flex het geheel komt ondersteunen. Het tempo wordt opgeschroeft, waarna de heren na het het maken van groepsfoto voor de Facebook pagina van Mr. Polska met de vele duizenden mensen op de achtergrond het podium verlaten.
Gers Pardoel
Na een korte onderbreking is het tijd voor Gers Pardoel, die je ongetwijfeld kent van liedjes als Bagagedrager en Ik Neem Je Mee. Speciaal voor Beatstad heeft hij een liveband meegenomen en dat komt de nummers alleen maar ten goede.
Er wordt afgetrapt met Morgen Ben Ik Rijk en Gers mag al gelijk op een luid applaus rekenen. Het geluid is zeer goed en met de liveband komen de liedjes zeer goed uit de verf.
Voordat hij zijn huidige single Zijn speelt staat hij even stil bij de immense mensenmassa die voor hem staat. “Hier heb ik wel van gedroomd, maar had het nooit gedacht. Ik wil vooral mezelf zijn!”
Daarna volgen nog de bekende liedjes Bagagedrager, Broodje Bapao en Ik Neem Je Mee, welke op een massale sing-a-long mogen rekenen. Gers is duidelijk op de goede weg en dat is te merken ook. Na een half uur is het alweer voorbij, terwijl het publiek nog wel meer had gewild.
Alain Clark
Om half zeven is het tijd voor Alain Clark. De uit Haarlem afkomstige zanger wordt bijgestaan door zijn vaste band en een achtergrondzanger en -zangeres. Het gezelschap begint gelijk goed met meezinger Blow Me Away. Vooral de achtergrondzangeres valt op vanwege haar krachtige en mooie stemgeluid.
Vele (hit)singles als Love Is Everywhere, This Ain’t Gonna Work en For Freedom volgen en worden stuk voor stuk enthousiast ontvangen door het publiek. Zijn onlangs verschenen single Let Some Air In wordt zelfs geheel akoestisch vertolkt, omdat “Hagenezen over het algemeen zeer muzikaal zijn”.
Tegen het einde van de set is het tijd voor twee samenwerkingen. Eerst wordt de titeltrack van zijn meest recente album Generation Love Revival samen met Pete Philly vertolkt, om daarna sinds een hele lange tijd weer eens Father & Friend te spelen met, hoe kan het ook anders: zijn vader.
Na deze twee hoogtepunten wordt het ruim drie kwartier durende optreden afgesloten met wederom een bekend nummer: Hold On. Na vier studio albums en een lange rij singles mag Alain Clark zich dus ondertussen scharen bij de gevestigde namen van het festival.
VanVelzen
Even na half acht is het tijd voor de Delftse zanger Roel van Velzen die met zijn band VanVelzen aftrapt met de titeltrack van zijn nieuwste CD The Rush Of Life. De sympathieke zanger heeft er duidelijk zin in en staat werkelijk de hele tijd te stralen op het podium.
Ook Roel heeft ondertussen een aardige gare fans opgebouwd en liedjes als When Summer Ends, de nieuwe single Crush Your Heart en Love Song passeren de revue en worden luidkeels meezongen.
Het geheel klinkt allemaal erg keurig en dat is niet heel opvallend, want zijn band bestaat immers uit allemaal zeer professionele muzikanten en dat is te merken ook. Met speels gemak worden de liedjes vertolkt en voor je het weet zijn ook deze 45 minuten weer voorbij.
De Jeugd van Tegenwoordig
Na de ietwat brave optredens van Alain Clark en VanVelzen is het tijd voor het ongeregelde zooitje van de Amsterdamse rapformatie De Jeugd van Tegenwoordig. Althans, ongeregeld is wat het lijkt, in werkelijkheid ligt dat toch net iets anders.
Willie Wartaal, P. Fabergé en Vieze Fur worden ondersteund door producer De Neger Des Heils Bas Bron. Ook wel bekend van de electro-funk groep Bastian en die knalt de beats er gelijk al goed in.
Hier staat een band op te treden die precies doet waar ze goed in zijn. Lekker in het gehoor klinkende liedjes vertolken met scherpe teksten en ijzersterke beats. Omdat De Jeugd ook alweer even meegaat, ontstaat er één groot feest der herkenning.
Enkel opener Tante Lien en afsluiter Applaus zijn niet op single verschenen, maar kunnen rekenen op een enthousiast onthaal. Verder komen Sexy Beesten, debuutsingle Watskeburt?!, Elektrotechnique, Let’s Get Spanish, Hollereer en Sterrenstof voorbij.
Met een flinke dosis humor en goed bespelen van het publiek ontaart dit optreden in een feest dat de spanning nog meer doet oplopen naar de laatste act van het festival. Niet in de laatste plaats, omdat het weer ondertussen is omgeslagen. Het droge weer heeft plaatsgemaakt voor regen, maar dat deert de menigte vooralsnog niet.
Anouk
Om half tien staat de hoofdact geprogrammeerd waar stiekem iedereen voor gekomen is: Anouk. Na slechts enkele optredens dit jaar in o.a. de Gelredome en op Pinkpop staat de Haagse trots op Beatstad voor het laatst in 2012 op het podium. Ze vertrekt namelijk naar Los Angeles, waar ze (tijdelijk) zal gaan wonen en in alle rust aan nieuwe muziek gaat werken.
Terwijl de regen met bakken uit de hemel komt en het optreden even voor kwart voor tien nog steeds niet is begonnen, komt presentator Dennis Weening Anouk aankondigen met een waarschuwing: “Het zou kunnen dat het optreden vanwege het noodweer alsnog wordt afgelast. Dit is dan geen besluit van Anouk zelf, maar van de organistatie.” Gelukkig loopt het niet zo’n vaart en kan Anouk met een vertraging van een klein kwartier aan haar 90-minuten durende set gaan beginnen.
Het wordt een thuiswedstrijd voor Neerlands enige echte rockbitch, want met het sterke oeuvre wat Anouk de afgelopen 15 jaar heeft opgebouwd, is het platspelen van het Malieveld op voorhand een fluitje van een cent voor haar.
Ook in de praktijk blijkt dit. Ze heeft er overduidelijk zin in en geholpen door een goed ingespeelde band wordt het publiek op de ene na de andere hit getrakteerd. Harder werk als If I Go, R U Kiddin’ Me? , het briljante More Than You Deserve en Jerusalem worden afgewisseld met emotionele meezingers als Three Days In A Row, Lost en Michel.
Tijdens R U Kiddin Me? wordt er verkeerd ingevallen en eindigt Anouk abrupt het nummer. Met uiteraard een flinke dosis humor. “Ho, wacht, stop! Hier klopt helemaal niets meer van!” Ze gaan verder bij het tweede couplet en brengen zo alsnog de eerste single van haar tweede album Urban Solitude uit 1999 alsnog tot een goed einde.
Terwijl het tijdens het optreden stopt met regen komt het bij de laatste twee nummers werkelijk met bakken uit de hemel. Het deert de massa en Anouk zelf weinig, want Good God en Girl wordt door iedereen met veel overgave meegedaan en zo wordt het optreden alsnog waardig afgesloten.
Setlist Anouk @ Beatstad:
Killer Bee
Modern World
Three Days In A Row
For Bitter Or Worse
Been Here Before
If I Go
Nobody’s Wife
I’m A Cliche
Lost
More Than You Deserve
Down & Dirty
R U Kiddin’ Me?
Michel
One Word
Jerusalem
The Dark
Good God
Girl
Fotografie ©: Kim Turk
