Albumrecensie: Grizzly Bear - Shields
28 september 2012, 10:32 | Jeroen
De Amerikaanse indie rock band Grizzly Bear uit Brooklyn, New York viel voor de meeste mensen voor het eerst op met het door critici bejubelde album Veckatimest uit 2008, met daarop onder andere het nummer Two Weeks, welke drie jaar na dato nog steeds fris klinkt.
Het bleef bijna drie jaar stil rond de band tot in juli van dit jaar het eerste voorproefje van Shields verscheen, het imponerende Sleeping Ute. Niet veel later was ook Yet Again online te beluisteren en was de hype in aanloop naar het nieuwe album compleet met de aankondiging van optredens op 4 november in de AB in Brussel en 5 november in de Paradiso, Amsterdam.
Na een eerste keer luisteren van Shields bekroop me het gevoel welke je ook hebt nadat je een film hebt gezien waarvan de trailer geweldig was, maar het eindresultaat toch eigenlijk wat tegenviel, omdat je de hoogtepunten al kende. De bombastische opener Sleeping Ute en de meeslepende single Yet Again lijken deze hoogtepunten. Gelukkig verandert deze observatie na het album een paar keer geluisterd te hebben.
Al snel ontdek je nog veel meer pareltjes op dit album en een hele prettige flow als je het album in zijn geheel luistert. Zo proef je in het tweede nummer Speak in Rounds haast een soort kinderlijk enthousiasme, een opgewektheid die met zijn steeds versnellende arrangementen, drums en sprookjesachtige achtergrondgeluiden een kinderdroom zou kunnen begeleiden.
De opmars naar het prachtige Yet Again vindt plaats in de vorm van een minuutlange soundscape met de naam Adelma. Muzikaal niet heel spannend, maar des te meer explodeert de opening van het nummer dat volgt. Yet Again zal zeker niet als een van de grootste hits van 2012 eindigen, maar niets is minder terecht. Een meeslepend nummer met prachtige hoge samenzang, verrassende arrangementen, instrumenten en (gitaar)effecten. Zo klinkt de percussie als een bij elkaar geraapte verzameling geluiden, waar gitaren regelmatig haast a-ritmische melodieën overheen leggen. Het eindresultaat is een bijna episch nummer dat een overtuigende mix van dromerige rock combineert met opzwepende ritmes en bizarre geluiden, die op zichzelf soms vals klinken, maar in dit geheel perfect gekozen zijn.
Na dit veelzijdige en grootsopgezette nummer volgt The Hunt. Een rustig en veel minder gelaagd nummer, met een melancholische inslag. Op deze wijze blijft het album telkens weer verrassen. Het verschil tussen de twee (of eigenlijk drie) voorgaande nummers is misschien de grootste die je tegenkomt, maar de tweede helft van het album doet dit op subtiele wijze nog een keer. Waarbij de nummers A Simple Answer, Half Gate_ en afsluiter Sun In Your Eyes de hoogtepunten vormen van dit sferische en gelaagde album met sterke opbouw en voldoende variatie.
Grizzly Bear heeft nou eenmaal niet de meest voor de hand liggende arrangement- en instrumentkeuzes. Wat er voor kan zorgen dat een eerste indruk niet gelijk wild enthousiast hoeft te zijn. De band is het afgelopen jaar op tournee geweest met Radiohead en dat hoor je terug in dit album. Als je het de kans geeft om te bezinken, kan het uiteindelijk makkelijk tot een van de beste albums van dit jaar gaan behoren.