Recensie: Local Natives in Bitterzoet
5 december 2012, 14:10 | Jeroen
Bij binnenkomst om 20:30 is de knusse Bitterzoet al goed gevuld. Niet verwonderlijk aangezien het concert al enige tijd is uitverkocht. De fans hebben hun plaatsje voor het podium al veroverd. Vanavond is het podium voor Local Natives. Een band uit LA die in 2009 met het album Gorilla Manor al flink wat enthousiaste reacties wisten te krijgen.
Voorafgaand aan het optreden leert een blik op Metacritic.com dat het album 3 jaar na dato alleen maar goede recensies heeft gekregen. Zelf kwam ik deze band op het spoor door een akoestische sessie die de band deed bij Le-HibOO en heb het album daarna veelvuldig geluisterd.
De aanwezige massa zal, net als mij erg nieuwsgierig zijn naar het nieuwe werk dat binnenkort zal verschijnen. De titel van het album is reeds bekend: Hummingbird. Daarvan verscheen enige tijd terug al het voorproefje Breakers online, wat de hoge verwachtingen ruimschoots inloste.
Zittend naast de ruimte waar de band vertoeft voorafgaand aan het optreden zijn net boven de muziek uit de veelbelovende hoge noten van de zangpartij van Wide Eyes te horen, de kelen worden warmgezongen voor het optreden.
Een half uur later is de Bitterzoet afgeladen. Zelfs op de trappen en iedere andere hoek is het dringen iets van het optreden te zien. Een sferisch eerste en nieuw nummer trapt het optreden af om 21:15u en maakt nog niet heel veel indruk, maar als de drums bij eerdergenoemde Breakers er stevig inhakken en het tempo omhoog gaat hoor je de band zoals je die eigenlijk wilt horen.
Daarna volgt Wide Eyes. Van de vijf muzikanten op het podium wordt de zang door vier man prachtig ingevuld. De hypnotiserende drums stoppen even voor een goed getimede break. De samenzang is imponerend, maar het samenspel verloopt niet helemaal vlekkeloos en het geluid is soms wat overstuurd.
Human Eye is een nieuw nummer met een lager tempo. Het geluid leunt nog meer op de 80’s dan je van deze band gewend bent, mede door de gebruikte drumpads en ondersteuning van diepe synths. De immer herkenbare samenzang wordt nadrukkelijk toegpepast in dit nummer, waardoor de Local Natives sound toch behouden blijft. Ook het nummer erna is nieuw en heeft een dromerig mid-tempo. Ditmaal is het erg herkenbaar en hebben de synths een voorname rol gekregen.
Terug naar bekender werk: de Talking Heads’ cover Warning Sign. Deze krijgt toch ook een nog wat tamme reactie, zoals ook de voorgaande nieuwe nummers dat ook kregen. Het nieuwe nummer Heavy Feet doet het alweer een stuk beter. Het start met vlotte jazzy drums en wordt even later gevolgd door stevige dansbare drums. Het nummer bevat een leuke break om even later het ritme stevig te benadrukken. De zang is wederom sferisch en zuiver. Een gruizige gitaarpartij gaat over in een vredig clean loopje. Van de nieuwe nummers, is dit naast Breakers een nummer waar ik naar uitkijk. Echter krijgt de band nog steeds geen enorm applaus na afloop.
Titeltrack van het nieuwe album Hummingbird start rustig tot repetitieve drums tot een climax lijken te leiden, maar dat niet doen en het nummer vrij abrupt stopt. Dit zou een waardige setsluiter kunnen zijn als het verder zou worden uitgebouwd. Het zijn de nummers van het vorige album die muzikaal het beste uit de verf komen deze avond en dat is merkbaar aan de publieksreactie. Zo ook bij bijvoorbeeld Who Knows Who Cares. De combinatie van een uptempo ritmische drums en een funky basloopje resoneren bij de toeschouwers. Tegen het einde van de set wordt het nieuwe werk steviger. De immer indrukwekkende samenzang wordt voorzien van dub achtige effecten en stevige interplay van de gitaren.
Na iets meer dan 45 minuten spelen lopen de heren al van het podium onder een luide galm. Het moge duidelijk zijn dit kan nog niet het einde zijn van het optreden. Nog geen twee minuten later staan de heren ook weer. Alsof ze duidelijk willen maken dat ze ook weg kunnen gaan. M.i. een vrij nutteloze exercitie.
De encore wordt afgesloten met perfect uitgevoerde versies Airplanes en Sun Hands. Bij het laatste nummer laten ze wat ruimte voor het publiek om mee te zingen, wat massaal gebeurd en na ruim een uur spelen wordt afgesloten met een stevig muzikaal eindsalvo.
Het optreden was meer een showcase van nieuw materiaal, gemixt met de bekendste nummer van het vorige album, dan een regulier concert. Vaak vielen er wat ongemakkelijke pauzes tussen de nummers terwijl er gewisseld werd van instrumentarium of werd gestemd. Door het niet ontbreken van de hits zal er niemand rouwig om zijn geweest dat het optreden niet een continu hoogtepunt was. Waarschijnlijk zal dat komend jaar wel anders gaan als het nieuwe materiaal vaker live gespeeld is en de juiste plek in de set heeft gevonden. De band heeft tenslotte aangegeven nog terug te komen in maart, nadat hun nieuwe album in januari is verschenen.
Live gezien: Local Natives
Locatie: Bitterzoet
Datum: 4 december 2012
