Ruud's Singles (by Sebastiaan) - Week 5
4 februari 2013, 14:37 | Jeroen
Vorige week hebben we, voorlopig even, Ruud’s laatste singles column kunnen lezen en luisteren. Ruud heeft op dit moment even een ZUBBatical, maar zal over een paar weken zijn Singles column weer met jullie delen. Tot die tijd zal de redactie van ZUBB de komende periode zelf zijn uiterste best moeten doen om een spannende Singles column te schrijven.
Ruud bedankt voor je tomeloze inzet tot dusver en we hebben zeker al een hoop mooie muziek in ons zak mogen steken via jouw bijdragen. Succes de komende weken met je andere projecten. Voor nu hopen we jou en je trouwe lezers een plezier te kunnen doen met de selectie van de afgelopen week die onze aandacht greep: Eels, Foals, Foxygen, Delphic en Depeche Mode. Enjoy!
Eels:New Alphabet
rock / alternative-rock / lo-fi
New Alphabet is de eerste nieuwe single van het nieuwe album Wonderful Glorious . Eels is de Amerikaanse band rondom zanger/liedjesschrijver Mark Everett. Mark die in 1996 doorbrak met zijn single Novocaine for the Soul is weer terug van weggeweest. Zijn vorige laatste album was uit 2010 Tomorrow Morning. Eels weet het weer voor elkaar te krijgen om de toon te zetten met zijn minimalistische alt-rock songs. Niet dat Eels geen man van schijnbewegingen zou zijn, integendeel, maar nu de grote tragedies uit zijn leven (zelfmoorden, depressies, parkeerboetes – lees vooral zijn autobiografie ‘Things the Grandchildren Should Know’) alweer een dik decennium tot het verleden behoren, plaats hij ze liever in de kleine ruimte. Anno 2013 mag de vlag de lading dekken, en over het algemeen is New Alphabet van het nieuwe album een feest.
Foals: My Number
electronic / indie / ambient
Afgelopen week hoorde ik de nieuwe single van Foals op de radio. In eerste instantie dacht ik naar een nummer uit de jaren ’80 te luisteren, maar het bleek My Number te zijn. Dit zeer goed geproduceerde nummer leek wel van een Duran Duran album te komen. Het nummer is al eerder gereleased, maar is me later pas opgevallen. De song komt van hun derde studioalbum Holy Fire. De primeur waar de song voor het eerst live te zien was bij een optreden in november tijdens de Jools Holland Show. De mix van synth- en gitaarakkoorden leggen een heerlijke swing neer. Wat opvalt is de klassieke ’80’s stijl die gebruikt is voor de zang. Soms duurt het even dat een liedje je opvalt blijkbaar, maar ik moest hem in de singles lijst er bij zetten.
Foxygen: San Fransico
indie / rock duo
Begin deze maand maakte ik kennis met Foxygen. Dit duo uit Amerika, gevormd in 2005 te Californië, begonnen hun carrière met het schrijven van experimentele muziek. In eerste instantie was ik niet zo geïntrigeerd door hun muziek. Toch werd ik langzaam een beetje achtervolgd door Foxygen. Na wat verder onderzoek liep ik in de val door hun dromerige klassieke jaren ’50 stijl. Het liedje San Fransico valt op door de eentonige zang. The Velvet Underground, David Bowie, Moby Grape, The Rolling Stones: de liedjes zitten vol verwijzingen naar deze en andere helden. Dat gebeurt echter met de nodige humor en speelsheid, waardoor Foxygen nooit overkomt als een eendimensionaal retro-bandje. Al met al zeg ik, leuk voor thuis!
Delphic: Baiya
pop / indie
De track Baiya is afkomstig van het tweede album Collections van Delphic. Al snel kwam ik na wat zoekwerk op internet ook een remix tegen van de eerste single. De Delphic ‘Baiya’ (Shadow Child remix) – Polydor. Even buiten wat ik van de remix moet denk, wil ik graag bij het origineel blijven. Ik durf niet met zekerheid te zeggen of dit liedje nog tot me door moet dringen. Delphic experimenteert. Dat is duidelijk. Een indie bandje dat toch wel erg de indruk wekt meer dance muziek te willen maken dan indie-gitaar-pop en de verschillen opzoekt, door zang hooks en melodie af te wisselen, blijft de plaat interessant. Hoewel het gebruik van klassieke strijkers met loops wel erg goed uit de verf komt in deze track. Een mooie mix van al hun sterke kanten. Wat er op hun eerste plaat minder naar voren kwam. Delphic is lekker bezig!
Depeche Mode: Heaven
brits / electro / synthpop
Van het nieuwe album Delta Machine welke op 26 maart op Columbia Records zal worden uitgebracht is dit de nieuwe single Heaven. Het album, opgenomen in Santa Barbara, Californië en New York, is geproduceerd door Ben Hillier en gemixt door Flood. Moet ik hier nog wat aan toevoegen? Het is wat aan de brave kant, maar wellicht worden we geïntroduceerd door de band met een hun nieuwe sound. Zanger David Gahan zei eerder dit jaar al in een interview dat ze geëxperimenteerd hadden om een andere benadering te gebruiken in hun schrijf proces. Ik was daarom ook heel benieuwd naar het resultaat en dit is de eerste. Wellicht zal na deze single echt het roer om gaan. De melancholiek van Heaven is mooi en typisch wel weer jaren ’80. Ze hebben denk ik meer nagedacht over de videoclip dan over het nummer. Maar ach het sluit wel weer naadloos bij Depeche Mode aan. Waar doet me de setting van de videoclip nou toch aan denken? Iemand die het me kan vertellen?
