Recensie: Ongetemd
19 april 2013, 12:33 | Jeroen
Een strak geregisseerd festival met leuke duetten, gasten en gezellig volk. Dit jaar leek het ietwat “getemd”. Het ongetemde concentreerde zich vooral in wilde moshpit die er geregeld ontstond.
Het Programma
Op het programma stonden DJ Friss, The Dawn Patrol, Piñata, Kraantje Pappie, De Kraaien, DJ Remy en Monkey Miracular met ondersteuning van VJ Frissetypes. Dennis Weening (Spider Rico) deed het woord aan het publiek. Uiteraard had Dennis z’n Haagse charmes en spontaniteit ingezet om het programma aan elkaar te praten en het publiek te enthousiasmeren deze avond.
The Dawn Patrol
Natuurlijk kan een band als The Dawn Patrol op het Ongetemd Feest niet ontbreken. Deze ’60’s surfband speelde een sobere en prima set. Leuke band als je van de muziek van o.a. The Ventures en Dick Dale houdt. Ik vraag me alleen af wat de reden precies is om een coverband, op een inmiddels welbekend Haags festival, te programmeren. Niets ten nadele van de band. Misschien is het omdat ze uit hometown “Scheveningen” komen? Ik kreeg de indruk dat de band niet echt de aandacht van het publiek kreeg die het zou moeten krijgen. Het functioneerde meer als achtergrondmuziek. De inloop had al lang en breed plaatsgevonden en iedereen stond elkaar redelijk aan te kijken met de vraag zijn we al begonnen? oh, er speelt een bandje.
Piñata
Een soortgelijk band als Piñata, tevens ook uit Scheveningen en eindigt op -did, heeft er een klein broertje erbij. Ik zal niet praten in termen van concurrentie, maar als ik zou moeten kiezen tussen A of B dan zal mij dat niet lukken. Piñata is meer een bandje, dan een collectief van diverse muzikanten. De show van Piñata was goed voorbereid en maakte interessante uitstapjes. Zo kwam er een Kraaien medley voorbij, leuk doordacht en het werd meteen opgepakt door het publiek. Slimme zet. Zelfs de gastartiesten die ze hadden uitgenodigd voor deze avond hielpen de band goed te laten zien wat ze in huis heeft. Piñata laat zien multifunctioneel te zijn op het podium. Zo had de band enkele gasten uitgenodigd namelijk: Marloes van Elswijk (ex-Lianan Shee) die een duet deed samen met zanger Pintos. John Tarifa voegde een funky rap/hip-hop stijl aan de muziek van de band, Erik Groen vertoonde zijn bleus kunsten op de bleusharp. Daarnaast werd de band versterkt door Oscar Schijf (trompet), Daan Ruijgrok (trombone), David Bender (sax), welke een fantastische bijdrage leverde aan het geheel. Dit maakte de band af en compleet. Bandleider Pintos verstaat zijn rol als frontman ook zeker. Misschien nog iets meer performen, maar geeft de indruk één te zijn met zijn band. Netjes zoals het hoort kondigde hij iedereen ook af die deel uit maakte van deze vrolijke “free-tune” band Piñata. We kunnen stellen dat de zon eindelijk heel even scheen in Den Haag.
De Kraaien
Als De Kraaien overvliegen dan weten we genoeg. Ook zelf heb ik nog even in die pit gestaan, zodat ik overal even de sfeer opgesnoven had tijdens het optreden van De Kraaien. Dit blijft een leuke entertainende show. Ik heb ze al vaak zien optreden en ze maken er altijd een feestje van! Ze hebben de juiste ingrediënten tot het aansteken van de meute in de zaal. Hun muziek blijft met haken in je verstand zitten. Strakke raps, scherpe teksten en natuurlijk de vrouwen op het podium. De maskers en de mystiek om De Kraaien posse heen zit blijft leuk. Het uitdelen van de maskers is een grandioze promotionele vondst. Je kan zeggen wat je wilt, maar iedereen moet op dat moment gewoon een masker hebben voordat De Kraaien gaan kraaien. Niks “cheap” of “afgezaagd carnavalsfeest”, wat ik laatst in een andere recensie las. Die azijnzeikers mogen opzouten. Laat De Kraaien vliegen. Ze zijn van ons. Niks ontmaskeren, want dan is het over met de pret Stenders! Tegen het einde aan staat het podium weer lekker vol met clan-leden. Het geeft aan dat De Kraaien een geliefd publiek en posse hebben opgebouwd. Bernd, Neurbert en Prins Clit zetten het gewoon neer. Het is een show die staat. Ze peppen het publiek op en hun DJ legt de fundering die het zaakje doet knallen. Kan het nog een tandje harder?
DJ Remy
Zijn karakteristieke en vlijmscherpe cross-over tussen industriële house en vloeibare techno zijn prima afgestemd deze avond. Op de dansvloer laat iedereen zich meevoeren tot in de laatste uurtjes van Ongetemd. In een koersvaste trip door het geluid.
Fotografie: Barry Schmits
