De Singles - Week 27
1 juli 2013, 08:43 | Jeroen
Afgelopen weekend was hier het Glastonbury Festival gaande en dat is in het Verenigd Koninkrijk nogal Een Ding. Werkelijk iedereen is óf een keer geweest, gaat er dit jaar heen óf is het volgend jaar van plan. Persoonlijk moet ik er niet aan denken, tenzij het minimaal 25 graden is en ik mag Glampen met een eigen ensuite douche en toilet. Ik weet niet hoe jullie erover denken, maar als ik nooit meer met kaplaarzen aan en een zuidwester op door een kniehoog Smörgåsbord van modder, bier, urine, tampons en flessendopjes moet waden dan is het nog tien keer te veel geweest. Ik heb lekker thuis op de bank gekeken met droge voeten en een koud biertje UIT EEN GLAS. Persoonlijk hoogtepunt: de Rolling Stones (was voor mij ook een verrassing).
Singles deze week: Whitehaus, Sneakbo, Dornik, Marika Hackman en Olympic Ayres.
Whitehaus: How I feel
Doorloop voor de optimale Whitehaus ervaring de volgende stappen:
1) Sluit alle deuren en ramen
2) Draai de bas wijd open
3) Geef de volumeknop een flinke zwiep naar rechts
4) Begeef je naar het midden van de kamer
5) Verwijder breekbare spullen uit je draaicirkel
6) Press Play
7) Ga los
\
Sneakbo: Ring A Ling
Sneakbo covert hier Shabba Rank’s Ting A Ling uit 1992. Zoek de tien verschillen:
Dornik: Something About You
Er is momenteel nauwelijks informatie te vinden over Dornik, behalve dat hij een voormalig drummer is en uit Engeland komt. Wat ik wel weet is dit: mocht er ooit een R&B revival komen dat is het HIER begonnen, met Dorniks ‘Something About You’. Het is zoet en smeuïg, doch volwassen en origineel. Dat is sinds D’Angelo geen mens meer gelukt.
Marika Hackman: Bath Is Black
Singer songwriters staan hier in Brighton op elke straat hoek te kwelen en dat doen ze vaak nog behoorlijk goed ook. Het punt met dit genre (althans voor mij) is dat het op den duur allemaal hetzelfde klinkt, behalve als iemand heel, heel goed is. Marika Hackman is zo iemand. Ze is helemaal zichzelf en daar hoeft ze totaal geen moeite voor te doen. ‘Bath is Black’ heeft ze naar eigen zeggen geschreven toen ze nog op de middelbare school zat, dus dat wil wat zeggen voor de toekomst.
Olympic Ayres: Lose You
Eigenlijk moest hier een ander liedje staan, maar die heb ik zonder spijt opgeofferd voor Olympic Ayres. Vanmiddag ging ik namelijk even gezellig in Marwood koffie drinken met mijn ega, toen aldaar opeens de fijne beats van het mij nog onbekende ‘Lose You’ kwamen rollen. Ik keek op van mijn Serieuze Zondagmiddagkrant en zag de barman (die toch al over een niet onverdienstelijk uiterlijk beschikt) een aantrekkelijke hipshake doen terwijl hij de melk stond op te schuimen. Daar heb ik eens even een volle drieënhalve minuut van zitten genieten. Mijn ega had totaal niets door, maar die had dan ook het sportkatern voor zich.
