Recensie: The Boxer Rebellion in Tivoli
10 oktober 2013, 19:24 | Jeroen
De Britse indie band The Boxer Rebellion bracht dit jaar op het eigen label hun vierde album Promises uit. De opvolger van The Cold Still uit 2011, waarmee het viertal uit Londen doorbrak bij een select publiek. Met Promises wordt nu een steeds groter wordend publiek bereikt.
Iets meer dan 2,5 jaar geleden speelde de band nog in een redelijk gevulde, maar kleine zaal van de Melkweg. Met een nieuw album en radiohit op zak zijn ze nu terug voor een reeks uitverkochte optredens in Nederland.
De Tivoli is afgeladen en het is dringen om een plekje te bemachtigen, maar de sfeer zit er goed in. Het concert start vertrouwd met Step Out of the Car van het album The Cold Still. Een plaat die ze bij hun vorige tour ook vaak als geramde opener gebruikten. De plaat heeft een hoop tempo en zet goed de toon voor het optreden. Het geluid in de Tivoli is hard, maar aardig zuiver. Van Union (2009) volgt Semi-Automatic met stevige drums en explosieve gitaren. Pas met het derde nummer Take Me Back is een nummer van het nieuwe album Promises te horen. Galmende gitaren van Todd Howe klinken golvend door de zaal, terwijl de immer zuivere zang van Nathan Nicholson er net voldoende overheen te horen is. Voordat ze met The Runner starten, een plaat die voorheen voor een later moment in de set bewaard werd, vraagt Nicholson het publiek het ritme mee te klappen. Iets dat direct door het publiek opgepakt wordt.
De band kenmerkt zich deze avond met (heel) veel galm, volume en een hoog tempo. Met het nummer New York valt het eerste rustmomentje. Na afloop spreekt Nicholson het publiek voor het eerst toe, met lichte twijfel, want het publiek had deze avond veel te bespreken. Iets wat er ook voor zorgt dat het ingetogen nummer No Harm niet tot zijn recht kwam bij het gros van de aanhoorders. Veel ruis of niet, de reactie van het publiek bij aanvang en na afloop van bijna nummers is enorm enthousiast en dat was ook aan de band te merken, die er zichtbaar van genoten.
De eerste set wordt uitermate stevig afgesloten met Keep Moving, Fragile en Watermelon. Het publiek liet luid horen nog wel wat meer te willen horen en het encore of niet toneelstukje werd snel afgerond.
Tijdens de encore wordt Tivoli getrakteerd op een bijzonder mooie uitvoering van Both Sides Are Even met de gitarist op toetsen en de bassist die in extra percussie voorzag. Het feest wordt afgesloten met The Gospel of Goro Adachi een nummer van het album Union dat van een extra lange outro werd voorzien.
The Boxer Rebellion speelde deze avond een indrukwekkende en onderhoudende set, met werk van alle albums, waarmee zowel nieuwe als bestaande fans op hun wenken werden bediend. Daarbij onderstreepte ook nog meer eens even subtiel dat ze geen één hit bandje zijn. Dat de Tivoli uitverkocht was, onderstreept maar eens dat de buzz rond deze formatie alleen maar toeneemt en het is dan ook niet verwonderlijk dat de volgende concertronde voor begin 2014 al geboekt is.
Setlist:
Step Out of the Car
Semi-Automatic
Take Me Back
The Runner
New York
Evacuate
Spitting Fire
We Have This Place Surrounded
Diamonds
No Harm
You Belong to Me
Keep Moving
Fragile
Watermelon
Encore:
Always
Both Sides Are Even
The Gospel of Goro Adachi
Bron: Setlist.fm
Fotografie: © Wouter Romeijnders
