IFFR: Tiger Awards Competitie Korte Films
10 februari 2012, 16:10 | Jeroen
Naast de prijs voor de beste feature film op het Internationale Film Festival Rotterdam, is er ook een prijs voor beste de korte film.
Vaak erg leuke en creatieve filmpjes die je verbazen, doen lachen en gruwen. Dit jaar zijn er 21 genomineerden. Ik ga ze hier niet allemaal noemen, maar wel de winnaars en degene die ik heb gezien.
Ik ben op maandag 30 januari naar Tiger Awards Competition for Short Films 5 en 6 geweest. In elk blok werden drie korte films vertoond.
5: ‘Light Escapes Through the Intervals’, ‘Agatha’ en ‘La maladie blanche’.
‘Light Escapes Through the Intervals’ is een meditatieve afstudeerfilm van Regisseur Tasaka Naoko. De beelden moeten de zintuigen zowel strelen en aanvallen.
‘Agatha’ is een Psychoseksuele sciencefiction over een planeet zonder spraak. Gebaseerd op een droom van de radicale Britse componist Cornelius Cardew.
‘La maladie blanche’. Een nachtelijk feestje in een Frans bergdorp, een reflectie op de essentie van ons bestaan en een monster dat het op meisjes gemunt heeft. Het sprookjesachtig geheel zorgt voor een bijzondere film.
6: ‘Postcard from Somova, Romania’, ’5000 feet is the best’ en ‘Bobby Yeah’.
‘Postcard from Somova, Romania’. Het leven aan de Donau staat zo goed als stil. Een paard en wagen, wat geiten en vissersboten is alles wat het beeld ons toont. Dan komen wat vissers terug en blijkt er toch wat te beleven.
‘5000 feet is the best’. Gedramatiseerd verhaal(tje) gebaseerd op interviews met bestuurders van Predator-drones (onbemande vliegtuigen), die boven Afghanistan de boel in de gaten houden en wanneer nodig alles en iedereen vernietigen.
‘Bobby Yeah’ is een bizarre stop-motion animatie die je meeneemt in de nachtmerrie van maker Robert Morgan. De figuren bestaan uit menselijke lichaamdelen. De bloederige stompjes zijn naast weerzinwekkend, stiekem intrigerend.
Als ik uit deze 6 korte films een winnaar zou moeten kiezen, kies ik voor twee winnaars. Om verschillende redenen: De een omdat het mooi gefilmd en interessant is. De ander omdat het bizar en zeer creatief is. ‘La maladie blanche’ en ‘Bobby Yeah’.
Ik kies de winnaars niet en er zijn als gezegd 21 genomineerden. De winnaars volgens de vakjury zijn:
Generator – Makino Takashi, Japan, 2011
Big in Vietnam – Mati Diop, Frankrijk, 2012
Springtime – Jeroen Eisinga, Nederland, 2012
Ik heb dus geen van de winnaars gezien, maar dat was met 21 films altijd een mogelijkheid. Jammer! Waarom er voor drie winnaars is gekozen weet ik overigens niet. Net zoals de Korte film vanuit IFFR genomineerd voor de European Awards 2012 (‘Im Freien’ (In the Open) – Albert Sackl, Oostenrijk, 2011) en de Speciale vermelding (‘I’m Lisa’ – Charlotte Lim Lay Kuen, Maleisië, 2010) mij niet helemaal duidelijk zijn. Altijd leuk om deze korte film programma’s te gaan bekijken! Jammer dat ze vaak alleen op (film) festivals vertoond worden.
