Bouke's Must-Z Movies (week 38)
19 september 2012, 12:43 | Jeroen
Elke week word je weer overspoeld door een nieuwe lading films. Als de vissersvloot van Harlingen lozen Hollywood en de kleinere filmbolwerken hun verse vis op de markt, die onze bioscopen en filmhuizen zijn. Maar hoe onderscheid je nu de verse van de rotte vis? In deze bijdrage lees je welke van de nieuwe films je moet gaan zien op basis van reputatie. Ik kijk naar de reputatie van de betrokken filmmakers en acteurs, maar ook naar de geruchten en recensies die al aan zijn komen waaien.
Science Fiction is een van de oudste genres die de filmwereld rijk is. De eerste SF-film, Le Voyage dans la Lune, stamt al van 1902. Overigens zijn ook genres als de western (The Great Train Robbery uit 1903) en horror/thriller (Les Vampires uit 1915) vroeg vertegenwoordigd. De laatste decennia hebben al deze genres crises moeten overwinnen. Zeker de western is een tijdje nagenoeg afwezig geweest, maar ook SF- en horrorfilms zijn lang niet altijd even serieus genomen. Dit heeft veel te maken met het feit dat aan genres conventies vastkleven. Veel van de films volgen eenzelfde stramien en dat maakt vernieuwing moeilijk. En als de verrassing eruit is, wat is dan nog de waarde van een film?
Laurence Anyways
Deze week kondigde een bekende columnist van NRC aan voortaan door het leven te willen gaan als man. De hele pers reageerde op de voorgenomen geslachtsverandering, gelukkig overwegend positief. Dat zoiets ook privé veel impact moet hebben, blijkt uit Laurence Anyways. Hierin spreekt de man de wens uit verder als vrouw door het leven te willen gaan. Hij heeft echter een gelukkige relatie met zijn vriendin. Een dergelijk gegeven lijkt vooral geschikt voor een overdreven melodramatische film. In zijn eerste twee films J’ai Tué ma Mère en Les Amours Imaginaires heeft de jonge Canadese regisseur Xavier Dolan echter aangetoond goed overweg te kunnen met dit soort onderwerpen. Hij wordt gezien als een van de wonderkinderen van de hedendaagse cinema. Veel zal in deze film afhangen van Melvil Poupaud en Suzanne Clément, die het stel spelen. Ze zullen de spanning erin moeten houden en dit lijkt me een opgave, aangezien de film meer dan twee en een half uur duurt.
Shadow Dancer
Een ingewikkelde politieke intrige, dat moet Shadow Dancer zijn. De film draait om een IRA-activiste die na een mislukte actie informante wordt voor de Britse geheime dienst MI5. Het verhaal speelt zich af in de jaren negentig, dus tegen het einde van de onafhankelijkheidsstrijd in Noord-Ierland. Shadow Dancer is gebaseerd op een boek van politiek journalist Tom Brady, die het boek zelf omvormde tot script. Voor de regie tekent James Marsh, die vooral furore maakte met de documentaire Man on Wire. We kunnen er dus vanuit gaan dat de film dicht bij de historische werkelijkheid blijft. Hoofdrollen zijn weggelegd voor Clive Owen en Andrea Riseborough. Ook met Gillian Anderson (je weet wel, die van X-Files).
Le Voyage Extraordinaire
In 1902 kwam een van de meest revolutionaire films ooit uit: Le Voyage dans la Lune van Georges Méliès. De film duurt ongeveer veertien minuten en gaat over een gezelschap van astronomen dat een reis naar de maan maakt. Het is een van de langere fictiefilms uit de vroege periode van de film en blinkt uit door het gebruik van simpele, maar effectieve special effects. De bekende restaurateur van oude films Serge Bromberg heeft de laatste jaren een fortuin uitgegeven aan het opknappen van deze film. Hierdoor is nu een met de hand ingekleurde versie beschikbaar. Le Voyage Extraordinaire is het verslag van dit project en een eerbetoon aan Georges Méliès.
Een niet-ingekleurde versie van Le Voyage dans la Lune kun je hier zien:
Van de films van vorige week ben ik Ruby Sparks (lees de recensie hier) gaan zien. Deze week ga ik een poging wagen om Le Voyage Extraordinaire te zien. Mocht jij een van de aanraders zien, laat dan hieronder weten wat je ervan vond.
