Bouke's Must-Z Movies (week 8)
20 februari 2013, 12:30 | Jeroen
Elke week worden de bioscopen weer overspoeld door een nieuwe lading films. In deze bijdrage lees je welke van de nieuwe films je moet gaan zien. Ik kijk naar de reputatie van de betrokken filmmakers en acteurs, maar ook naar de geruchten en recensies die al aan zijn komen waaien.
Deze weken draait in het Filmhuis Den Haag het programma Scherp, scherper, scherpst? Van celluloid naar 4K waarin steeds scherpere projectieformaten centraal staan. Er worden daarom digitaal gerestaureerde versies van oude films vertoond. Ik kwam er te laat achter om er een aankondiging voor te schrijven, maar niet te laat om een bezoek te brengen aan de eerste film uit het programma, Lawrence of Arabia. In de gewone versie is dit al een film van epische lengte, maar het gaat hier om een lange versie die al in de jaren tachtig werd samengesteld en die nu dus is overgebracht naar het digitale beeldformaat. Deze versie duurt maar liefst drie uur en drie kwartier. En het is niet alsof er een poging is gedaan om tijd te sparen: voor aanvang en na de pauze bestaat de film meer dan vijf minuten lang uit alleen muziek , zonder beeld. Want ja, je kunt niet zo maar midden in de film vallen zal regisseur David Lean hebben gedacht. Ik wil bij een moderne film nog wel eens gaan zeuren dat een film die meer dan twee uur duurt best wel met een scène of verhaallijn minder had gekund. Maar vroeger moest een film gewoon een avondvullend programma zijn, anders kreeg je geen waar voor je geld.
The Patience Stone
De Frans-Afghaanse schrijver Atiq Rahimi won in 2008 de Prix Concourt voor zijn boek Pierre de Patience. Dit jaar tekent hij zelf voor de regie van de verfilming van dit boek onder de titel de The Patience Stone, zoals hij ook al deed met zijn debuutroman Earth and Ashes. Een mooie Afghaanse (Golshifteh Farahani die eerder onder andere te zien was in Body of Lies en Chicken with Plums) verzorgt haar veel oudere man die door zijn nek is geschoten en daardoor niet meer kan bewegen of zelfs maar praten. Hij is verlaten door zijn strijdmakkers en broers. Dan begint ze te praten, hem de waarheid te vertellen in een lange litanie over hun relatie en de omstandigheden waarin ze leven.
La Cinquième Saison
Het Waalse dorpje Weilen is een vrijwel afgesloten gemeenschap die volledig gericht is op de landbouw en daardoor bijna zelfvoorzienend. Dan blijft de lente uit. Tijd verstrijkt, maar het blijft sneeuwen. Natuurlijk stort de landbouw en daarmee de voedselvoorziening in en moeten de dorpelingen wanhopig op zoek naar manieren om te overleven. Dat terwijl ze ook nog met die gekmakende winter moeten zien om te gaan. De centrale thematiek van het vanuit België opererende regisseursduo Peter Brosens en Jessica Woodworth is de omgang van de mens met de natuur en het fragiele evenwicht dat daarin bewaard moet worden. La Cinquième Saison is het laatste deel van een trilogie die ook de titels Khadak en Altiplano omvat. Deze films werden respectievelijk in Mongolië en Peru opgenomen. Nu begeeft het duo zich dus op vertrouwder terrein.
Arbitrage
De laatste jaren vinden filmmakers steeds meer hun inspiratie in de financiële sector. Oliver Stone liet al in de jaren tachtig zien dat hier genoeg drama te vinden is met Wall Street, en gaf hier in 2010 een (veel mindere) reprise van met het vervolg Wall Street: Money Never Sleeps. Naast het onvolprezen Boiler Room is Margin Call toch wel de film die de standaard heeft gezet op dit gebied na de kredietcrisis. Deze film buit alle dramatische en morele elementen die de crisis te bieden heeft voor een filmmaker uit in een spannend en meeslepend plot. In Arbitrage speelt Richard Gere een hedgefondsmanager die zijn leven in elkaar ziet storten. Zijn (niet helemaal legaal verkregen) vermogen verdampt voor zijn ogen en ook zijn privéleven dreigt te ontsporen door zijn onfrisse praktijken.
De Wederopstanding van een Klootzak
De Wederopstanding van een Klootzak heb ik al gezien op het Internationaal Filmfestival Rotterdam dit jaar. In het artikel over dit bezoek kun je lezen waarom ik het aanrader vind nu de film ook in de filmhuizen draait. Lees het artikel hier.
Van de films van vorige week ben ik De Ontmaagding van Eva van End (lees de recensie hier) gaan zien. Deze week ga ik een poging wagen om La Cinquième Saison te zien. Mocht jij een van de aanraders zien, laat dan hieronder weten wat je ervan vond.
