Een lange reis naar een leuke eindbestemming
21 januari 2011, 15:48 | Jeroen
Black Swan (Darren Aronofsky) 2011
Hoe ver kan je jezelf verliezen in een rol? Hoe ver moet je gaan en waar kan dit toe leiden? Krankzinnigheid volgens Aronofsky.
Nina (Nathalie Portman) is een gedreven en ijverig ballerina. Uren oefent ze thuis voor de spiegel. Haar moeder toekijkend en beoordelend. Alles wat Nina wil is een de hoofdrol. Als bekend wordt dat de huidige ster van het balletgezelschap (Winona Ryder) uit de gratie is gevallen, grijpt Nina haar kans. Ze zet alles op alles om de hoofdrol in “het Zwanenmeer” (Swan Lake) te bemachtigen.
Technisch danst ze perfect. Te perfect volgens regisseur Thomas (Vincent Cassel). Ze moet leren zich te laten gaan, vooral als het gaat om het donkere (Black Swan) gedeelte van het stuk. Thomas helpt haar hierbij door seksuele suggesties te doen en zich aan haar te vergrijpen. Hiermee maakt hij zijn intenties duidelijk. De hoofdrol heeft ze verdiend door haar harde werk maar ze behoud hem door Thomas te geven wat hij wil.
Nina verzet zich in eerste instantie. Als blijkt dat er een kaper op de kust is in de vorm van Lily (Mila Kunis), die haar hoofdrol maar al te graag overneemt, geeft ze toe. Ze moet nog dieper graven van Thomas om een ware zwarte zwaan te kunnen zijn. De strijd tussen Lily en Nina kan beginnen. Een gevecht tussen goed en kwaad. De zwanen-koningin en de zwarte zwaan. Langzaam kruipt Nina in de rol van de zwarte zwaan. De grens tussen werkelijkheid en fantasie wordt steeds onduidelijker. Wat moet je over hebben om de perfecte prestatie neer te zetten. Hoe ver moet je gaan om het te kunnen voelen, om de zwarte zwaan te zijn.
De film start als een drama over streber Nina in gevecht met haar moeder, werkgever, rivaal en haarzelf. Het duurt dan ook even voordat je doorhebt dat je naar een thriller zit te kijken. Tot dat moment is het een niet al te origineel verhaal en is het zelfs op momenten saai en langdradig. Nathalie Portman acteert als altijd sterk, ook al zie je dat ze geen professioneel ballerina is, Vincent Cassel is een goede smeerlap en zelfs “That 70’s show” actrice Mila Kunis overtuigd als bitch. Toch duurt het tot de krankzinnigheid bij Nina toeslaat dat de film interessant wordt. Het eind van de film zorgde bij mij zelfs voor een kippenvel momentje! Al met al een lange reis naar een leuke eindbestemming.
‘Black Swan’ is vanaf 3 februari in de bioscoop te zien.
