Recensie: Times Like Deese
11 oktober 2011, 11:11 | Jeroen
De volledige titel is: ‘Times Like Deese, you can’t keep a good man down always’. Een gitzwarte documentaire over gebroken dromen.
De droom van Dr. Martin Luther King klinkt mij in de oren van begin tot eind van de film. Ook in de film komen de woorden voorbij:
De Blues zegt eigenlijk al genoeg over de gemoedstoestand van deze zangers. De afgelopen decennia hebben niet gebracht wat hen beloofd is en waar ze al die tijd in hebben geloofd. Zelfs Barack Obama heeft niet gebracht wat ze ervan hoopten. Het leven is hard en zwaar als je het in de V.S. niet hebt gemaakt. De ‘American Dream’ is niet voor iedereen weggelegd. Deze muzikanten zingen erover, het is alles wat ze hebben. De enige manier om de dagen door te komen.
Van ouderwetse Blues tot de hedendaagse klaagzangers uit de rapscene. Van de Mississippi Delta tot de rauwe straathoeken van Washington DC. Overal heerst armoede en discriminatie als nooit tevoren. Het gat tussen de ‘haves’ en de ‘have-nots’ wordt almaar groter en groter.
Wanneer ‘Blind Mississippi’ Morris vertelt over de dag dat hij blind werd en in tranen uitbarst voel je zijn verdriet en illustreert het de pijn en desillusie van de man. Het mooie is dat hij er gelijk de belangrijkste consequentie voor hem aan vastplakt. Door deze handicap moet hij er tien keer zo hard voor werken om een zo goed mogelijk artiest te zijn. Misschien dus niet de ‘American Dream’, maar wel een toonbeeld van doorzettingsvermogen.
Een prachtige documentaire die een kant van de V.S. laat zien zoals MTV dit nooit zal doen. Aanrader!
Sinds afgelopen donderdag in de bioscoop.
