Recensie: Tous Les Soleils
22 oktober 2011, 23:38 | Jeroen
De film heeft alle ingrediënten voor een zwaar drama. Alessandro is weduwnaar en heeft een dochter van vijftien, Irina. Zij staat op het punt vrouw te worden maar haar vader ziet haar nog steeds als een kind. Zijn lang geleden overleden vrouw staat in de weg voor een nieuwe relatie. Alessandro’s broer Luigi, een werkeloze revolutionair en kunstenaar, woont al jaren bij hem in en komt de deur niet uit. Toch weet regisseur Philippe Claudel (‘Il y a longtemps que je t’aime’) er een komedie van te maken. Geen schaterlach komedie, maar wel een vermakelijke.
De film begint met het ophitsende nummer ‘Pizzica Salentina’ en Alessandro scheurend op zijn solex door de straten van Straatsburg. Dit tempo wordt lang vastgehouden. De grappige situaties tussen Alessandro, Irina en de opstandige Luigi zijn erg vermakelijk. Ook de mix van Frans en Italiaans werkt goed. Iedereen bemoeit zich met elkaar leven en er gebeurt van alles.
Tegen het eind kakt de film echter flink in en wordt het allemaal iets te Amerikaans. Zo is er een erg ongeloofwaardige scene waarin dochter Irina haar vader advies in zijn oor fluistert. Als op het einde Alessandro’s overleden vrouw zelfs achterin de zaal staat en tevreden toekijkt, kan ik een verveelde gaap niet onderdrukken!
Zeker het begin is dus de moeite waard, het einde moet je er op de koop toe nemen.
De film is vanaf aanstaande dinsdag 25 oktober verkrijgbaar op DVD.
