Recensie: Tron: Legacy
4 februari 2011, 13:20 | Jeroen
Een remake van de cult fim Tron uit 1982, waarin de hoofdrollen door Jeff Bridges werden vertolkt. Hij speelt Kevin Flynn, een software ontwikkelaar die in zijn vrije tijd een spel ontwikkeld. Waarin hij zelf terecht komt.. In Tron: Legacy, 20 jaar later, volg je Sam Flynn (Garrett Hedlund) als de zoon van.
Kevin is 20 jaar geleden naar zijn werk gegaan en nooit meer teruggekomen. Sam is erfgenaam van het succesvolle, maar winstbeluste bedrijf ENCOM van zijn vader. Een oud collega van zijn vader verteld hem een bericht te hebben gehad van zijn vader. Als Sam besluit dit te onderzoeken, door naar een gesloten jaren 80 spelhal te gaan, treft hem hetzelfde lot als zijn vader.
In een visueel spektakel dat volgt, dat uit een hoop bekende films elementen leent (Matrix, Lord Of The Rings, Star Wars, The Fifth Element), volg je Sam door een digitale spelwereld. Onder al het grafische geweld zoemt, bromt en pompt een muzikaal meesterwerkje van Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo, beter bekend als Daft Punk.
Sam wordt, in een designer dystopia, bijgestaan door de beeldschone Quorra (Olivia Wilde), de protogé van zijn vader. Kevin is een wijze dude als in The Big Lebowski, maar dan de futuristische Jedi versie. Jeff Bridges speelt niet alleen als Kevin de rol van vader, maar ook die van Clu. Clu is een kopie van Kevin 20 jaar terug en probeert van het drietal af te komen.
Het verhaal is flinterdun, een soort van superhelden film met Disney touch. Het plot is voorspelbaar, maar zelfs dat maakt niet heel erg uit.. Het is in al zijn overvloed best simpel. Niet te pretentieus. De film slaagt er in iets bijzonder vermakelijks neer te zetten. Daarbij zijn alleen al de visuals en de soundtrack in combinatie met 3D technology, de moeite waard om te gaan zien.
Tron: Legacy draait nu in de bioscoop.
