2 juli 2012, 17:19 | Jeroen
Eigenlijk zou de column tot de nok toe gevuld moeten zijn met luchtige zonnige deuntjes opdat we deze in onze iPod kunnen pompen voor langweilige stranddagen. Maar de zomer is nog niet geüpload, dus de zomerliedjes ook nog niet.
Terwijl we wachten luisteren we nog even naar: Slow Club, Instituto Mexicano Del Sonido, Deadmau5 feat. Chris James, Other Lives en Black Bananas.
Single Van De Week: Slow Club – Beginners (Moshimoshi Records)
Kleine jongetjes worden groot en Daniel Radcliffe is allang niet meer dat brillige wijsneusje van een Harry Potter. Hij is nu een 22-jarige robuuste kerel die FAN IS VAN BANDS en in het bijzonder van Slow Club. Zodanig zelfs dat hij aanbood om de hoofdrol te spelen in de video van ‘Beginners’, die door Radcliffe en zijn Slow Club kornuiten in één take is opgenomen in pub The Faltering Fullback in Londen. Hij doet daarin allerlei on-Potterachtige dingen zoals uit halflege glazen zuipen en dronken van tafels tuimelen. Ik hoorde laatst ook al van iemand dat hij in zijn blootje op het theaterpodium stond in het kader van contemporary art (en dat moet altijd naakt, zoals iedereen weet). Nu weten we het wel hoor, dat je groot geworden bent.
Instituto Mexicano del Sonido – México
Camilo Lara is een DJ en producer uit Mexico-City en tevens het brein achter het project Instituto Mexicano Del Sonido. ‘México’ komt van zijn nieuwste album ‘Politica’ en je hoeft geen Spaans te spreken of activist te zijn om te begrijpen wat Lara’s muzikale boodschap is: de Mexicanen willen hun Mexico terug in plaats van leven in een drugsoorlog. Ik vind het lef hebben, zeker als je bedenkt dat de Mexicaanse mafia zijn hand er niet voor omdraait aanslagen te plegen op afkickcentra. Het tuig.
Deadmau5 feat. Chris James – The Veldt
Het fascinerende ‘The Veldt’ is niet iets wat Deadmau5 zelf heeft bedacht, maar betreft een kort verhaal van de onlangs overleden SciFi/Fantasy schrijver Ray Bradbury. Als je eerst onderstaand verhaal leest en dan de video kijkt, snap je het allemaal een stuk beter:
A family lives in a house with the latest technology. The house is filled with machines that do everything for them from cooking meals, to clothing them, to rocking them to sleep. The two children, Peter and Wendy, become fascinated with the “nursery,” a virtual reality room that is able to connect with the children telepathically to reproduce any place they imagine. The parents, George and Lydia, are perplexed that the nursery is stuck on an African setting, with lions in the distance, eating the dead carcass of what they assume to be an animal. Wondering why their children are so concerned with this scene of death, they decide to call a psychologist, who suggests they turn off the house and leave. The children, completely addicted to the nursery, beg their parents to let them have one last visit until they give in. When they come to the nursery to fetch the children, the children lock them in from the outside. When the lions begin to advance towards the parents, they realize that what the lions were eating in the distance was not an animal, but their own simulated remains.
Other Lives – Dust Bowl III
Sommige mensen zijn niet uitgerust met het juiste gereedschap om het leven in onze huidige maatschappij aan te kunnen. Of het gereedschap dat ze bezitten functioneert zo onvoorspelbaar dat de wereld een te dreigende plek wordt om in te leven. Dit is de tragiek van de mens met psychische problemen. Jammer genoeg zie ik er hier in Brighton veel van, jonge knullen en meiden met rotte tanden in een portiek en bejaarden mompelend over straat met een touw in hun broek in plaats van een riem. Het is niet te verteren. Deze video van Other Lives brengt mooi in beeld hoe de oorzaak niet alleen bij de worstelende mens ligt, maar hoe ook de kakofonie van onze samenleving hieraan bijdraagt. In zo’n geval is de woestijn inderdaad juist de oase.
Black Bananas – Foxy Playground
Het heerlijk authentieke ‘Foxy Playground’ van rock outfit Black Bananas is een soort MTV Cribs rondleiding door een vervallen hippie ruïne. Ergens hangt een Alf pop in een strop, wat ik een beetje storend vind (was best wel fan van Alf) maar ook weer grappig.
