Recensie: Metropolis festival
8 juli 2013, 13:41 | Jeroen
Zondag 7 juli was het tijd voor de 25e verjaardag van Metropolis festival en iedereen was uitgenodigd. Het gratis festival in het Zuiderpark in Rotterdam trok ook deze editie weer een blik nieuwe talenten open, waar het publiek van smulde. Met de aanwezigheid van veel zon, bier en muziek, was deze 25e editie van het festival er een om niet snel meer te vergeten. ZUBB was erbij en zet hier een aantal uitblinkers voor je op een rij.
Wolf in Loveland
Wolf in Loveland bijt het spits af op de 3fm serious talent stage. De band, bestaande uit maar liefst zeven muzikanten, warmen het jarige Metropolis festival rustig op. Terwijl het festival terrein langzaam vol stoomt, brengt Wolf in Loveland zijn mooie folkpop en rock kliedjes aan het relaxte publiek, dat allemaal een plekje in het gras heeft gevonden. Hoewel de bandnaam anders doet vermoeden, klinkt de band bijzonder harmonieus. Het totale plaatje op het podium doet misschien een beetje rommelig aan, maar de band straalt zoveel plezier uit dat dit snel vergeten wordt. Met een goede mix van dromerige folk en af en toe een goede gitaarsolo, is de Rotterdamse band een veelbelovend talent op het festival.
Jacco Gardner
Bij de Thinkers stage is het ondertussen al aardig druk. Jacco Gardner is duidelijk een van de publiekstrekkers op Metropolis. De Multi-instrumentalist heeft al aardig wat bekendheid verworven en speelde onlangs nog een paar shows in Amerika. De stijl van Gardner is uniek, vreemd en doet je denken aan de 60’s. De sympathieke Gardner weet het hele optreden het publiek bij zich te houden en dat terwijl de zon en het bier de meesten al aan het uitputten is. Gardner zet een sterke set neer met zijn aparte psychedelische sound, die niet iedereen kan waarderen, maar het Metropolis publiek duidelijk wel.
Rats on Rafts feat. De Kift
Speciaal voor het 25-jarige bestaan van Metropolis, is er een bijzondere samenwerking georganiseerd. De wat ruwere punkbank Rats on Rafts met de theatrale fanfare punkband De Kift op de Thinkers stage. Het is misschien een beetje apart, maar de blaasinstrumenten doen het duidelijk goed op de met zonovergoten zondag. Rats on Rafts begint en brengt flink wat pit naar Metropolis. De Kift knalt er vervolgens nog wat peper overheen. Zanger en oprichter van de band De Kift Ferry Heijne weet als geen ander hoe je energie overbrengt op het publiek. Meer gesproken dan gezongen, slingert hij de ene na de andere vreemde leus het publiek in, dat zich wel lijkt te amuseren.
Ronnie Flex
De veelzijdigheid van Metropolis blijkt wel wanneer er na de ruwe punk ineens een stel rappers met adhd het podium op komen. Op de Thinkers stage valt Ronnie Flex misschien een beetje uit de toon, maar daar laat hij zich niet door van zijn stuk brengen. Als een wervelwind wisselen de rappers elkaar af en laten het Zuiderpark trillen. Dit resulteert in waarschijnlijk het meest energieke half uurtje van het festival. Ronnie Flex is naar eigen zeggen het product van Rotterdam. Of dat waar is, daar valt nog over te discussiëren, maar Metropolis heeft hij in ieder geval flink opgezweept met wat hulp van zijn vrienden.
Deep Sea Arcade
Een van de verrassingen van Metropolis is de band Deap Sea Arcade uit Sydney. De vijfkoppige indierockband is nog niet heel bekend, maar daar zou best wel eens verandering in kunnen komen. Met aanstekelijke liedjes zet de band zich in de kijker van het Metropolis publiek. Zanger Nic McKenzie en bassist Nick Weaver begonnen als schoolmaatjes aan een songwriting project dat later uitgroeide tot de band Deep Sea Arcade. McKenzie heeft de perfecte stem voor een indiebandje en heeft duidelijk heel veel passie voor wat hij doet.
Bombino
De act waar iedereen benieuwd naar is, trekt ook heel wat bekijks. Uit West-Afrika komt Bombino. Geen typisch Afrikaanse liederen, maar flinke gitaarsolo’s en bluesrock. Het heeft wel wat: drie in doeken gehulde Afrikanen die een blinkende gitaar voor zich hebben en de sterren van de hemel spelen. Cultuurverschillen verdwijnen even en de Thinkers stage heeft er een favoriet bij. De drie mannen zijn beduidend gelukkig met dit optreden. Glimlachend kijken ze elkaar af en toe aan. De zang van de leadzanger valt helaas helemaal naar de achtergrond en is dus niet goed te horen. Gelukkig maakt de band dat goed door hun ijzersterke spel op de instrumenten.
Mozes and The Firstborn
Deze jonge band heeft in korte tijd behoorlijk wat bekendheid genoten. Op de 3fm serious talent stage staat Mozes and The Firstborn. Behoorlijk wat jonge meisjes hebben zich vooraan geïnstalleerd en kijken gebiologeerd naar de jonge muzikanten. Als Live-act is deze band bijzonder sterk. Dit komt mede door de vriendschappelijkheid en het plezier op het podium. Af en toe gaan de remmen eraf en raggen ze er lekker op los. I Got Skills is het paradepaardje van de band en die bewaren ze voor het laatst. Hier en daar wordt er wat meegezongen en geklapt. Dat Mozes and The Firstborn eerder nog op Best Kept Secret festival stond, zegt misschien wel genoeg over de groei van de band. We gaan er zeker nog wel meer van horen.
Soul Sister Dance Revolution
Metropolis sluit op de 3fm serious talent stage af met Soul Sister Dance Revolution. Ook deze band is al aardig op weg naar eeuwige bekendheid. Vooral de altijd drukke keyboard speler lijkt zich prima te vermaken met een sigaret in een hand en een biertje in de andere. De andere bandleden zijn druk bezig met het regelen van het geluid. Bij leadzanger Thomas van der Want levert de microfoon enige frustraties op, aangezien hij meerdere keren zijn lippen onder stroom zet. De oplossing: een sok eromheen. Het ijs is dan al gebroken en de mannen spelen als een waardige afsluiter het veld plat. Het ingrediënt plezier lijkt deze editie van Metropolis overal aanwezig te zijn en dat maakt de zonovergoten zevende van juli een uiterst succesvolle festival dag.
