Recensie: festival deBeschaving 2013
13 juli 2013, 17:03 | Jeroen
Het was alweer ons derde bezoek namens ZUBB bij festival deBeschaving. In 2011 en 2012 waren we ook al van de partij. In 2008, toen ZUBB nog niet bestond, bezochten we het festival voor de eerste keer.
Dit jaar was de locatie wederom de prachtige Botanische Tuinen van de Universiteit Utrecht. Aangezien de tuinen er op een zomerse dag zoals afgelopen zaterdag bewonderenswaardig mooi bijliggen werden deze ook met respect van de bezoekers behandeld. Lege bekers vliegen niet de struiken in, maar worden netjes weggegooid, met uitzondering van de grasvelden, waar een zomerse en zonnige luiheid de boventoon heeft. En terecht. Tijdens de eerdere edities was het niet altijd het weer waarop je hoopt, maar dit jaar was er voor de zonaanbidders niets om over te klagen.
Het programma bevatten een aantal leuke namen, maar voor de doorgewinterde festivalbezoeker was het wat mager. Ter vergelijking in 2008 stonden er o.a. Babyshambles, I Am Kloot, Mogwai, Angus & Julia Stone, Mystery Jets en Oi Va Voi op het programma. Desondanks mochten er al vroeg in de middag boordjes opgehangen worden bij de entree dat het uitverkocht was. deBeschaving biedt ook meer dan alleen muziek, maar ook wetenschap en kunst, wat het ook wel deBeleving maakt van Utrecht en omstreken. Hoe leuk en vermakelijk het randprogramma ook was, hieronder een verslag van de bands die wij zagen:
Adam and the Relevants
Een paar weken geleden werd er in samenwerking met 3FM een wedstrijd georganiseerd om nieuw talent een podium te geven op het 3FM Serious Talent podium. Adam & the Relevants waren de de winnaars. De muziek is wat gruizig, gecombineerd met lichte, wat zoete gitaarmelodieën. De soundcheck van het podium deBevlieging, welke het veld deelt met het 3FM Serious Talent Stage hoor je helaas door Adam and the Relevants heen. De heren hebben wat moeite het geluid goed te krijgen, waardoor vooral de zang wegvalt. Het ritme waarin de drummer voorziet legt in ieder geval een lekkere basis. Overal is de muziek stevig, doet wat Brits aan, denk aan een kruising met het luchtige van The Kooks en het pit van Arctic Monkeys. Als tegen het einde van de set de frustraties over de technische problemen zichtbaar oplopen wordt er nog even extra hard geknald.
Orlando
Het veld voor deBevlieging is aardig volgestroomd bij de tijd dat Orlando gaat beginnen. Tijdens de aankondiging wordt verteld dat band geroemd wordt door Eric Corton en even later blijkt ook wel dat hij dan niet zomaar doet. De sferisch opbouwende nummers ondersteunen de licht jazzy stem van Tessa Douwstra als een goed zittende bh. Douwstra wisselt boeiend tussen haar jazzy en kopstem en dit onderstreept met veel achtergrondzang. Deze formatie kan makkelijk concurreren met de Kate Nash-en en Lily Allen’s van deze wereld. Nog iets meer Feist en ik zwicht helemaal.
Andy Burrows
Als we om 15:00 uur aankomen in deBekroning is deze praktisch nog leeg. Niet heel verrassend, want na een paar minuten voelen wij ook de drukkende warmte doordat er geen zuchtje wind door de tent waait, iets waar Andy Burrows even later ook een paar keer last van heeft. De toestromende massa is een klein kwartiertje later ook al behoorlijk toegenomen en om 15:15u staat de tent met het grootste podium van het festival al 3/4 vol. Voor het podium staan de fotografen drie rijen dik en kan er niemand meer bij, dus nemen we een plekje iets verder van het podium, met gemak, want echt heel druk voor de headliner van vandaag is het nog niet.
Als even later Andy Burrows het podium betreed is al vrij snel te merken dat deze man echt een ervaren podiumdier is. Foutloze uitvoeringen van de nummers van zijn debuutalbum Company volgen met weinig verrassingen. Net als veel nietszeggende doch enthousiasmerende praatjes tussen de nummers door. Desondanks straalt Burrows heel veel plezier uit en heeft hij het ogenschijnlijk enorm naar zijn zin. Iedereen die niet Andy Burrows heet op het podium is in het zwart gekleed. De bandleden vermaken zich overigens ook prima en zingen nog tussendoor een liedje in het Nedrlands over een muis op de trap. Een komische intro naar de hit Maybe You. Het is heet in de tent en ook Burrows knielt regelmatig voor een ventilator voor wat verkoeling. If I Had a Heart wordt gebracht met een gevoelige stem en ondanks dat hij het nummer duizenden keren gezongen heeft, is de presentatie nog steeds geloofwaardig. Het tweede deel van de set zakt iets in, maar Company kent ook geen echte feestnummers.
Soul Sister Dance Revolution
De Haagse band staat op het 3FM podium en heeft net als de eerste band die we daar zagen wat moeite het geluid naar wens te krijgen. Van het sound checken van het podium ernaast hebben ze weinig last, daar is de muziek van Soul Sister Dance Revolution simpelweg te luid voor. We hebben deze band al een paar keer eerder gezien, o.a. de week ervoor op Parkpop. Ook daar wisten de heren het publiek wild enthousiast te krijgen voor hun soulvolle variatie op de stonerrock sound die uit de VS is komen overwaaien met bands als QOTSA en The Black Keys. Ook op deBeschaving lukt het ze om het publiek op hun hand te krijgen. Deze band rockt gewoon waar ze ook spelen, nog niet gezien? Snel wat aan doen!
Kensington
Voor de Nederlandse rockband speelt een thuiswedstrijd op deBeschaving. Het afgelopen jaar zijn ze een van de populairste Nederlandse bands geworden (met twee 3FM Awards op zak) en dat is vandaag we te merken. Ze staan dan ook op het grootste podium deBekroning. Kensington doet waarvoor ze gekomen zijn en dat is een uitbundig feestje bouwen. Alle hits passeren de revue en het publiek reageert vol enthousiasme. Ook een de cover Keep You Head Up van Ben Howard werkt goed en We Are The Young lijkt voor festivaldagen als deze geschreven te zijn.
The 1975
Fijne funky basloopjes komen ons tegemoed als we richting het podium deBevlieging lopen waar The 1975 net is begonnen. De start van deze Engelse band, gevestigd in Manchester is nog wat ondefinieerbaar. De muziek is uptempo, soms wat dromerig afgewisseld met stevige refreinen. Er is geen overheersende bijdrage weggelegd voor de zang. Deze band teert op vier EP’s en het debuutalbum mag in september verwacht worden. Het vlotte geluid van dit bandje zal ongetwijfeld voor meer aanhang gaan zorgen en het is alleen nog maar wachten op een doorbraak bij het grote publiek.
Later op de avond pakten we nog een stuk mee van de DJ set van Nuno Dos Santos waar het net niet te druk was. Ook zagen we nog korte stukjes van Tessa Rose Jackson en Friska Viljor, maar te vluchtig om een goede indruk op te doen. Wij waren in een feeststemming en daarvoor waren de beats bij het Vers Vermaak Village te verleidelijk voor.
Terugkijkend op de dag kunnen we wederom concluderen dat deBeschaving een enerverend feest is voor alle zintuigen. Je kan er met een paar passen schakelen tussen pop, rock, dance en rap, maar ook een stuk van een boeiende lezing meepakken of genieten van straattheater of nieuwe technologische gadgets. Dat alles in de prachtige Botanische Tuinen. Festivaldirecteur André Baars vertelde ons ook dat het festival wil uitgroeien tot een driedaags evenement, iets dat wij alleen maar kunnen toejuichen. Tot volgend jaar!
Foto’s: Emiel Nederpel | ZUBB Magazine
