20 juni 2011, 21:21 | Jeroen
In deze singles column zijn drie dingen zeker:
1) dat het idee stiekem is afgekeken van de ongeëvenaarde Wendy Roby op de UK review site Drowned in Sound.
2) deze column gaat niet over het wijzigen van je burgerlijke staat. (daar bestaan speciale feestjes voor, maar de muziek is er beduidend minder goed)
3) dat ik nooit, maar dan ook nooit, een single van Lady Gaga zal bespreken.
Jenny Wilson – Work (Playground)
Jenny Wilson feat. Tensta Gospel Choir – Work by Playground Music
Jenny Wilson is in mijn leven een legende en ik ben vastbesloten het Jenny evangelie te verspreiden, daarom is dit mijn single van de week. Ze doet iets heel origineels met indie en dan ook iets met soul en daarmee wordt ze op haar nieuwe album ‘Blazing’ ook nog eens een hitsig handje geholpen door het Tensta Gospel Choir. Ze doet ook nog iets met dance en af en toe word ik daar dan wel een beetje zenuwachtig van, vooral als anderen haar gaan remixen. Maar ik vergeef haar alles want waarschijnlijk is het gewoon zo goed dat het mijn beperkte begripsvermogen te boven gaat. ‘Work’ is een cover van het gelijknamige nummer van Bob Marley, en iedere keer als het draai wil ik verkering met Jenny. Een lange afstandsrelatie naar Zweden lijkt me opeens prima te doen.
Metronomy – The Look (Because Music)
Maar dan begint The Look en word je helemaal week in de knieën van de vrouwelijke drummer in dat rode matrozenpakje en die fotogenieke bassist die erbij staat alsof eigenlijk hij het liedje verzonnen heeft, maar vooruit, hij gunt de zanger de eer want zelf kan hij toch de meeste meisjes krijgen. En wat een übercharmant popliedje is het. Het ritme is crisp en neat, de synth houdt zich zalig verre van de jaren 80 maar toch niet helemaal en de zang danst ertussen als goed afgericht maar eigenwijs vogeltje. Als dan rond 2.48 alles bij elkaar komt, en die meeuwen besluiten om kom, eens een eindje gaan rijden wordt het tijd om een alcoholische versnapering in te schenken en The Look op repeat te zetten. En als je dan toch bezig bent, de rest van het album ‘The English Riviera’ maar meteen te beluisteren.
Staff Benda Bilili – Tonkara (Crammed Discs)
Lowlands had ze in 2010 en Parkpop heeft ze aanstaande zondag. Dit keer sta ik vooraan, verdorie. En kijk maar uit, want ik sta niet voor mezelf in als ze met dit nummer gaan beginnen. Onbeschaamde en ongecontroleerde bewegingen van alle extremiteiten met een licht waanzinnige blik in de ogen; i shall take no prisoners. En dan die dude met dat verrukkelijke homemade geluid dat zo’n beetje het midden houdt tussen een elektrische rockgitaar en een zingende zaag. Ik word er wild van. Misschien ga ik wel naast ze dansen op het podium, als ze dat leuk vinden. En als ze het niet leuk vinden ook.
Mayer Hawthorne – A Long Time (Universal Republic)
Mayer tourde tot voor kort met Bruno Mars en had eigenlijk geen tijd voor studio-opnamen, maar deze single wist hij er nog net voor de zomer uit te gooien. En dat is listig van hem, want in dit nummer schijnt de zon. Hij schijnt in de poppy orgels, in Mayer’s luchtige zang en in dat sneaky gitaartje dat rond 2.50 ook nog even mee komt doen. Moeiteloos. Je zou bijna vergeten dat Mayer jarenlang keihard heeft moeten werken om zijn talent voor het voetlicht te krijgen. Maar daar denken we nu niet aan, en hij ook niet, want hij drinkt een biertje op het terras met Bruno Mars en denkt tevreden aan alle toffe liedjes die hij dit jaar in onze oren gaat druppelen. En we zullen niet tegenspartelen, o nee.
