18 juli 2011, 10:14 | Jeroen
Tijdens het kennisnemen van het nieuwswaardige bericht dat de Republikeinse presidentskandidate Michele Bachmann al vijf jaar een kliniek heeft waar homoseksuelen worden ‘genezen’, kom ik andermaal tot de conclusie dat ik muziek Goed en Belangrijk vind en Amerikaanse verkiezingspolitiek Mal en Kluchtig. Try and cure THAT, tante Michele.
Mijn krantenkoppen deze week: Theophilus London, Ed Harcourt, LaPuma, Mavis Staples en Discodeine.
Theophilus London ft. Devonte Hynes & Solange Knowles – Flying Overseas (Green Label Sound)
Theophilus London heeft iets slims bedacht. Want Theophilus was nog niet bepaald een household name en dat wou hij dus heel graag wel zijn (en terecht, wat een naam zeg). Beste route naar succes is dan goede singles/EP’s produceren, veel aandacht genereren voor je muziek, vaak optreden, hard werken, hopen en bidden. En in het geval van Theophilus, eerst even jezelf beroemd maken door billboard model te worden voor Bushmills whiskey en Cole Haan, en zijn muziek te linken aan commercials voor Nike en Mountain Dew. Het resultaat: Mr. London is op zijn tweeëntwintigste een BRAND en dat is mooi op tijd, want zijn debuut LP ‘Timez are weird these days’ komt morgen uit. De hierboven te beluisteren single van de week ‘Flying overseas’ met Solange Knowles (u kent haar zus wel) komt van zijn eerdere EP ‘Lovers Holiday’ en zet bij beluistering het endorfinepompje in mijn hypothalamus op de hoogste stand. Ik hoop alleen niet dat die overhemden door Theo weer in de mode komen, want dan heb ik een appeltje met hem te schillen.
Ed Harcourt – Do As I Say Not As I Do (Piano Wolf)
Zouden we, net als Ed Harcourt, niet allemaal wel eens De Stomme Mensen flink de waarheid willen zeggen en daarna lekker hard zingen ‘Oh to all the people that I might have offended, you probably needed it, so take your cake and eat it’. En dan op zo’n upbeat happy clappy manier dat ze niet weten of ze nou in de maling genomen worden of niet.
LaPuma – Hotter (Playground)
De Zweedse sjokare och flickor van LaPuma worden in de ‘official video’ van hun nieuwe single stevig bijgestaan door de struise Vendela, Mathilda en Binta van de Blackout Dancecrew. Laten we het erop houden dat de dames dansmatig wel raad weten met een knarsend deuntje electro-punkrock en niet kijken op een spreidstand meer of minder. Maar laten we wel wezen, over liedjes die afgetrapt worden met de mededeling ‘Spread my legs in front of the DJ’ moet je ook niet te kuis willen doen.
Mavis Staples + Jeff Tweedy – You Are Not Alone (Anti)
Potdomme, wat is die Mavis Staples (72) toch een dijk van een wijf. Sinds ik haar heb zien optreden in Paradiso lig ik voor de rest van haar leven onvoorwaardelijk aan haar voeten. Ze zong namelijk met zo’n zalig rasperige gospelstem, preekte als reverend King en noemde iedereen onder de 40 ‘teenyboppers’ (mij dus ook, ha!). En daar heeft ze alle recht toe met haar legendarische geschiedenis. Mavis is al sinds 1950 bezig, eerst samen met zussen en vader Roebuck ‘Pops’ Staples als The Staple Singers en later solo. Niet onbelangrijk is dat The Staple Singers in de jaren ’60 in Mississippi zeer actief waren in de civil rights movement en min of meer de soundtrack hebben verzorgd voor de ‘March on Washington’ met protestsongs als ‘Down in Mississippi’, ‘When will we be paid’ en Eyes on the Prize. Nu is Mavis nog steeds volop aan het werk en is haar laatste album geproduceerd door niemand minder dan Jeff Tweedy. In deze clip nemen ze samen haar nieuwe single ‘You are not Alone’ van het gelijknamige album even door. Fabulous. Had ik al verteld dat ik fan ben?
Discodeine ft Jarvis Cocker – Synchronize (Dirty)
Discodeine (wie kent ze niet) is ‘a french duo born in 2007 from the sick minds of Pilooski and Pentile. They have already released five acclaimed ep’s as well as some kick ass remixes for Metronomy, Whomadewho, Bot’ox, Photonz, Yelle…’ En dan nu dus de single Synchronize met Jarvis Cocker a.k.a. de zanger van Pulp. Nu is Jarvis natuurlijk een beetje een mottig mannetje om te zien en die Discodeiners lijken me ook niet echt frisse jongens, wat helemaal past in die ietwat onaangename clip die ze hebben geproduceerd. Ik keek hem in ieder geval niet voor mijn plezier. Dus ik stel voor dat je één keer kijkt en hem daarna nog een keer aanzet, flink hard, terwijl je gaat afwassen of stoffen ofzo. En dan, onafgeleid door de film-noirigheid van Jarvis en kornuiten, krijg je opeens door hoe goed dit nummer eigenlijk is. En dat het helemaal klopt hoe hij het zingt.
