8 augustus 2011, 11:59 | Jeroen
Als jullie dit lezen ben ik tarnbagging in het Engelse Lake District, wat in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden (helaas) niets met seks te maken heeft. Tarns zijn kleine bergmeertjes en iedere keer als je er tijdens een lange en liefst regenachtige hike tegenaan strompelt dan heb je er weer één gebagged. Een activiteit die denkelijk gretig aftrek vindt onder het Kloeke Buitentype. Misschien dat niemand het merkt als ik onder mijn zuidwestertje heeeeeeel zachtjes mijn headphones aanzet.
Singles deze week: Computer Magic, Stupeflip, Dionne Bromfield & Tinchy Stryder, Brown Bird en Cults.
Computer Magic – The End Of Time (Roundtable)
Het heeft even geduurd voordat ik snapte waarom deze video me aangreep, maar ik geloof dat ik het nu weet. Danielle Johnson van Computer Magic laat op een aandoenlijke manier zien hoe het is om je klein en anders te voelen in deze wereld. Jij begrijpt weinig van hen en zij begrijpen al helemaal niets van jou, dus je kan beter maar een ruimtepak aantrekken, een helm opdoen en je eigen avonturen gaan beleven. ‘The End Of Time’ maakt heimelijk maar doeltreffend contact met mijn eigen innerlijke Peter Pan, die nu al dagen aan het zeuren is dat hij ook zo’n ruimtepak wil. Maar die krijgt hij niet van mij, want 1) hij is er nu echt te oud voor en 2) hij heeft toch geen tijd om ermee te spelen want hij moet naar zijn werk. Het is een lieve chillwave, deze single van de week, met een klein eenzaam angeltje erin.
Stupeflip – Stupeflip Vite (Groin)
Stupeflip is duidelijk niet helemaal goed bij zijn hoofd. Dat is een vrij vaak voorkomende Franse kwaal, dus daar hoeven we verder niet van op te kijken. Echter, met de single ‘Stupeflip Vite’ van het nieuwe album ‘The Hypnoflip Invasion’ tillen onze helden hun kolkende mix van punk, hiphop en rock nog een krankzinnig niveautje hoger. Ik zou ze niet graag in het donker tegenkomen, maar veilig achter het schermpje van mijn laptop vind ik ze superbien.
Dionne Bromfield, Tinchy Stryder – Spinnin For 2012 (Island)
Dionne Bromfield is heden 15 jaar en gaat nog ‘gewoon’ naar school, dat wil zeggen, The Sylvia Young Theatre School in Londen. Ze is min of meer ontdekt door Amy Winehouse en was de eerste artiest die gecontracteerd werd door het door Amy opgerichte platenlabel Lioness Records. Op dertienjarige leeftijd wel te verstaan. De carrière van Dionne’s godmother is onlangs tot een triest einde gekomen terwijl haar eigen carrière net begint, wat de tekst van ‘Spinning for 2012’ bijna profetisch doet klinken. Los daarvan is dit, beste mensen, hoe een popsong met serieuze top 40 aspiraties eruit hoort te zien. De track is catchy en goed geproduceerd en degenen die het zingen hebben daadwerkelijk muzikaal talent. Daarnaast hebben de jongens en meisjes in de clip – in plaats van de gebruikelijke verregaande adultification/sexualization – gewoon leeftijdsadequate lol met elkaar. Eén en ander lijkt verder duchtig gesponsord te worden door Een Groot Sportevenement en Een Bekend Automerk, maar dat zien we dan maar even door de vingers.
Brown Bird – Fingers To The Bone (Supply & Demand)
Bij het posten van deze single moest ik helaas kiezen tussen goede geluidskwaliteit en geen beeld of wel beeld en mindere geluidskwaliteit. Het werd het tweede, niet in de laatste plaats omdat het duo er precies zo uitziet als ik me had voorgesteld bij een naam als Brown Bird. Ze komen uit Pawtucket, Rhode Island, en ik durf te wedden dat ze niet vies zijn van een stevig robbertje tarnbaggen. Het liedje is ronduit fantastisch en als ik er naar luister wil ik ook een Kloek Buitentype worden, met inbegrip van obligatoire houthakkersbloes, boyfriendjeans en kaplaarsjes. Rode met witte polkadots dan hè, het moet wel een beetje leuk blijven.
Cults – You Know What I Mean (In The Name Of/Columbia)
Als Cults je nieuwe geliefde was dan zou hij/zij je eerst zachtjes in slaap wiegen tijdens het prevelen van deze soezerige R&B ballad die je in de verte doet denken aan ‘Where Did Our Love Go’ van The Supremes. En net als je je helemaal hebt overgegeven hebt aan de onderdompeling van liefkozingen en je steeds verder afdrijft in je eigen genotzuchtige dromerigheden geeft hij/zij je een knalharde hengst voor je kop met:
‘Cause I am afraid of the light
Yeah you know what I mean
And I can’t sleep alone at night
Yeah you know what I mean
Zo, dat zal je leren om zijn/haar liefde zomaar vanzelfsprekend te vinden.
