24 oktober 2011, 08:24 | Jeroen
Zelf denk ik altijd dat de singles die ik post leuk/goed/ronduit geniaal/verfrissend/vernieuwend zijn en ben ik licht beledigd als anderen daar niet volmondig mee instemmen. Om bewustzijnsvernauwing te voorkomen is het dus goed om je af en toe eens te laten adviseren door mensen met een totaal andere visie op muziek. Daarom heb ik dit weekend gevraagd aan mijn moeder of ze iets wilde bijdragen aan de column (‘oh ja hoor’). We hebben samen de boel eens grondig doorgenomen en haar commentaar vind je tussen de haakjes.
Singles deze week: Timber Timbre, Fidlar, Lana Del Rey, Gruff Rhys en Toddla T.
Single Van De Week: Timber Timbre – Do I Have Power (Full Time Hobby)
De volle warme klanken van het magnifieke ‘Do I Have Power’ van Timber Timbre sluiten perfect aan op de donkere en onheilspellende animatie van Carlos de Carvalho. Wat is dat toch voor een duistere kracht in ons, dat we altijd macht willen hebben over de dingen die kwetsbaarder zijn dan wij? Worden we daarin aangestuurd door een instinct dat sterker is dan onszelf? Door dit thema verbindt Timber Timbre hun muziek met de huidige wereldse gebeurtenissen, of dat nu hun bedoeling is geweest of niet. Je kan lang macht uitoefenen over de in jouw ogen nietige figuren onder je, maar als ze zich samen tegen je gaan keren is dat het einde van je heerschappij en van jezelf. Zo zeg, en dat voor een maandagochtend.
[Ma: Wat een zware muziek. Wanneer moet je daar nu toch naar luisteren? ‘s Morgens niet, ‘s avonds niet en overdag nog minder.]
Fidlar – Chinese Weed (White Iris)
Brandon, Max, Zac, Elvis en Ryan van Fidlar zijn op zo’n aandoenlijke manier Rock & Roll, dat ik hoop dat ze een grote zus hebben tegen wie ze over hun stoute avonturen vertellen (ik heb laatst FUCK IT DOG gezegd op Facebook, wooooooop!) en over hun weerstand tegen de gevestigde orde (ik heb gisteren lekker mijn middelvinger opgestoken tegen de camera, hahaaa). Als ik die grote zus was dan zou ik dat allemaal geamuseerd maar onbezorgd aanhoren, want de jongens barsten namelijk van het talent en komen helemaal op hun pootjes terecht. Zolang het bij Chinese weed blijft tenminste hè, en ze niet teveel duiken in het Colombiaanse poeder, want dan gaat het toch vaak fout.
[Ma: Lijkt een beetje op de Beach Boys, maar daar zaten toch iets meer woorden in.]
Lana Del Rey – Video Games (self-release)
Ik weet niet wat Lana met haar mond heeft gedaan, of waarom vrouwen überhaupt lippen als snaveltjes willen, maar het geluid wat eruit komt is formidabel en hypnotiserend. Ze zingt met de deprimerende berusting van een vrouw die zich geschikt heeft in haar obsessie voor een gevaarlijke man, het soort waar vrouwen volledig in verdwijnen – de Bermuda Triangle van de liefde.
It’s you, it’s you, it’s all for you
Everything I do
Tell you all the time
Heaven is a place on earth where you
Tell me all the things you wanna do
I heard that you like the bad girls
Honey, is that true?
Tot op zekere hoogte herkenbaar voor elke vrouw op enig punt in haar leven, maar de volledige tekst maakt duidelijk dat er een beangstigende next level bestaat voor A-List dollfaces zoals Lana Del Rey. Luister en huiver.
[Ma: Dit zou je ook in de kerk kunnen draaien, een beetje sereen zo. Heel mooi. Maar volgens mij heeft dat meisje haar lippen opgespoten, het lijkt wel alsof ze door een mug gestoken is.]
Gruff Rhys – Whale Trail
Eén keer in de zoveel tijd komt er een volstrekt niet-essentiële app uit waarvan ik denk ‘Dit heb ik nodig! Dit is wat ik al die tijd heb gemist!’. Op deze manier heb ik reeds gedownload:
- De Sleep Cycle Alarm Clock om natuurlijk en uitgerust wakker te worden – met uiteraard het tegenovergestelde resultaat omdat ik de hele tijd lag te gluren of ik al uitgerust was;
- Angry Birds – toch maar niet, heb al genoeg stress in mijn leven zonder die %$#@varkens;
- Band Of The Day om nieuwe bands te ontdekken bij wijze van aanklikken van de bandkalender – nog niet één dag op gekeken;
- Maar Whale Trail is waarschijnlijk de eerste app met zijn eigen officiële muziekvideo en deze keer heb ik het dus ECHT NODIG. Terwijl Gruff Rhys op z’n Beatles zingt ‘there are no riots in the sky’ hou je je walvisje veilig in de zonnige lucht, ver boven de gevaarlijke zee waar de monsters leven. Go!
[Ma: Zit die jongen nu in een rolstoel? Deze vind ik leuk. Het klinkt een beetje ouderwets, net de Beatles of Crosby, Stills, Nash & Young.]
Toddla T ft. Wayne Marshall & Skream – Streets So Warm (Ninja Tune)
Producer Toddla T heeft het niet makkelijk gehad met de release van zijn nieuwe album ‘Watch Me Dance’. Eerst lekte het album ver voor de release al uit en daarna liep de distributie een onwaarschijnlijke vertraging op toen het PIAS pakhuis in vlammen opging tijdens de rellen in Engeland, met Toddla’s hele voorraad vinyl erin. Dit alles heeft gelukkig geen invloed gehad op de populariteit van het album (of misschien in tegenovergestelde zin juist wel). In ‘Streets So Warm’ gaat Toddla T voor een stevige politiek geladen dancehall productie, ingezongen door de Jamaicaanse Wayne Marshall. De clip is opgenomen in Kingston, waar de straten warm zijn – en niet van de zon.
[Ma: (Zucht) Ik ben er niet kapot van, ik weet niet wat hij wil zeggen. Blijft die plaat niet gewoon een beetje hangen?]
