Recensie: Twin Sister @ Rotown
28 oktober 2011, 19:32 | Jeroen
Twin Sister is in Nederland een nog vrij onbekende band, maar heeft in de VS inmiddels een bewonderenswaardige fanbase opgebouwd. Hun geluid laat zich misschien wel het beste omschrijven als sfeervolle dream/synthpop, gecombineerd met funk, disco, electro en chillwave. De delicate fluisterzang van Andrea Estella zorgt er echter voor dat Twin Sister’s subtiliteit te allen tijde behouden blijft.
De intieme zaal van poppodium Rotown is goed geschikt voor de wat etherische uitstraling van Twin Sister. Hun frontvrouw valt op door haar ogenschijnlijke wens om niet op te willen vallen, in geheel zwarte outfit en met een zwarte hoed ver over haar ogen getrokken. Deze introverte presentatie versterkt de dromerige ambiance van de eerste vijf gespeelde liedjes. Hiermee wordt je eigenlijk even op het verkeerde been gezet, want hun sound is een stuk veelzijdiger dan ze tijdens de eerste helft van hun show laten horen.
Naarmate de liedjes richting het einde van de set wat meer uptempo worden, begint Andrea Estella ook meer contact te maken met het publiek. De hoedflap gaat omhoog, het jasje gaat uit en het wordt allemaal wat losser. Dansbare tracks als ‘Stop’, ‘Gene Ciampi’ en ‘Bad Street’ brengen licht in de schemering en laten de veelzijdigheid van de band zien. Estella’s stem heeft zowel omhoog als naar omlaag een groot bereik, iets waar ze niet te scheutig gebruik van maakt waardoor het effect des te groter is als ze dit wel doet. Al met al een dromerig, maar onderhoudend optreden van deze band.
Twin Sister is momenteel bezig aan een Europese toer en is 31 oktober nog te zien in de kleine zaal van de Paradiso in Amsterdam. Hun eerste volledige album ‘In Heaven’ is afgelopen september uitgekomen, beluister het via Spotify hier.
Fotografie: Motjekčke © 2011
